aleynaymisiim
O kadar travma oldu ki evde korkuyorum geceleri mutfağa giderken korkuyorum. dışarı çıktım olayın ertesi günü metribuste yanımda oturan kişiyi o şahısa benzettim. ölmemiş gibi geliyor sanki biyerde karşımıza çıkabilirmiş gibi geliyor o kadar korkuyorum ki eve tedirgin gidiyorum kimseyle konuşmamaya çalışıyorum hayatıma kimseyi almıyorum güvenmiyorum sosyal medya hesabıma sadece tanıdıkları alıyorum gerçekten güvenliğimiz yok bu ülkede tek ben böyle değilim bir çok kız böyle arkadaşlar yarinimiz belli değil kimse böyle bi ölümü hak etmiyor bi laf var Allah'ın verdiği canı Allah alır. lütfen susmiyalim daha bilmediğimiz kaç kişi var kaç bebek kaç çocuk kaç kadın kız var biz sustukca çoğalacak bunlar.