alldworth

ooooooh hey 

alldworth

ne vakit bir yaşamak düşünsem 
          bu kurtlar sofrasında belki zor 
          ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden 
          ne vakit bir yaşamak düşünsem 
          sus deyip adınla başlıyorum 
          içim sıra kımıldıyor gizli denizlerin 
          hayır başka türlü olmayacak 
          ben sana mecburum bilemezsin

alldworth

Artık içimden öyle bir his var ki zamanın ilerisinde gibiyim. Kendimi, şu an yaşadığımı ileride aklımda canlandırırken görebiliyorum. Umarım ifade edebiliyorumdur kendimi çünkü yeni yeni olmaya başladı bu. Andan kopup gidiyorum bazen. 

alldworth

Hem bu günler iz bıraksın istemiyorum hem de bu günlerim gelip geçsin, mazi olsun istemiyorum. Ben genelde ne istediğimi bilmem zaten. Değişimler beni ürkütür. Anlık düzen(sizliğ)im bozulsun istemem ama içinde bulunduğu durumdan en çok haz etmeyen de benimdir. Yanlış bulduklarım çoğu şeyin doğrusunu bilmem, ama bilmeyişim bu durumu daha katlanılabilir kılmaktansa paslı çivi gibi zehirler beni durur. Bir şeyi değiştirecek cesareti kendimde bulamam ama baş kaldırmadan da edemem. Şimdiki ben olana kadar neler yaşamış olsam da bir an bile pişmanlık duymam var olmaktan. İçinden çıkamadığım, beni tüketen durumları hiçliğe yeğlerim.
          Belki işin doğrusunu bilmem ama yanlışına katlanmam.. 

alldworth

Hissettiklerimizi düşündüklerimizi söylemezsek
          Yine de bunları hissetmiş sayılır mıyız? Kendimizle konuşmak da sohbetten sayılır mı? İnsan düşüne düşüne kendini bulabilir mi yoksa delirir mi?