Yazıyorum çünkü kelimeler benim için bir kaçış, bir nefes alma biçimi. Dışarıdaki karmaşadan, karmaşık duygulardan ve bazen de kendi içimdeki fırtınalardan kurtulmanın yolu bu. Yazmak, beni ben yapan en özel yanlardan biri; kendimle, dünyayla ve ruhumla kurduğum en derin bağ.

Nasıl başladım yazmaya? Aslında çok küçükken, içinde biriken duyguları anlatacak başka bir yol bulamadığımda. Sözcüklerin büyüsüne kapıldım, bir anlamda kendimi buldum. İlk kelimelerim belki düzensizdi, ama her satırda biraz daha cesaret, biraz daha güç biriktirdim. Yazmak, bir anlamda kendimi tanıma yolculuğumun başlangıcıydı.

Okurlarım benim için çok değerli. Çünkü onlar, hayatımdaki sessiz dostlar, paylaştığım duyguların yankıları. Yazdıklarımı okuyup hisseden, düşünceleriyle benimle buluşan herkes, bu yolculuğu anlamlı kılıyor. Onların varlığı, kelimelerime anlam katıyor; yalnız olmadığımı hissettiriyor.

Yazarken hissettiklerim ise tarifsiz... Bir yandan içimdeki yoğunluğun ağırlığı hafifliyor, bir yandan kelimelerle dans ederek özgürleşiyorum. Bazen acı, bazen umut; bazen korku, bazen cesaret... Her duygu, her satırda hayat buluyor. Yazmak, benim için bir terapi, bir kendini ifade etme biçimi, en önemlisi de hayatın karmaşasında bir rehber.

Ve bu yüzden yazıyorum... Çünkü kelimelerim, içimdeki dünyayı dışarıya taşıyor, beni ben yapıy