alreadyfallenforu

Hayatım o kadar yolunda değil ki
          Çıkmazdayım efsun
          Son günümmüş gibi uyanmaktan
          Hissizleşmekten
          Kimsesizleşmekten
          Ben kabul edemesem de
          Yoruldum efsun
          Yarının daha iyi olmasını beklerken umut etmekten
          Kötü geçen günlerimin bütün hayatımı kahretmesi gerçeğinden
          İnsanlara alerjim mi var efsun
          Ruhum uzaklaşıyor benden
          Hayatım kayıyor ellerimden
          Çöküyorum farketmeden 
          Gözlerim hep şiş
          Gülümsemeyi unuttum ağlamaktan
          Yaşamayı unuttum rol yapmaktan
          Kim olduğumu unuttum senaryoları yaşamaktan
          Kuklacının ipleri makasla kesilmiyormuş efsun
          Biraz acı verici olsa da
          Öğrendim ben tüm sırları kadere karşı bu yarışı kaybederken

İçimdeki neşeyi böyle tüketecek ne yaptım ben
          Düne kadar sevgi dolu sözcükler dökülürdü kelimelerden
          Bugünlerde çok zorlanıyorum seslenirken
          Parmak uçlarım uyuşuyor sanıyordum
          Meğer yüreğimmiş soğuyan ben aşkı beklerken
          Rüzgar esip, perdemi uçurmadığı için mi bu öfkem
          Odama gün ışığı girmediği için mi bu sendelemem
          Kuşlar artık ötmüyor ben geceleri uykuya dalarken
          Onlar bile beni terketmişken
          Bir uyumak kaldı bu kadar yarama merhem
          
          
          

Bugün sırrımızı ağzımdan kaçırdım
          Kendimizi boşluğa bırakıp rüzgarın tadını aldıktan sonra tüm sorunların çözüleceği hayalimizi
          Bu bir sırdı
          Çünkü insanlar çok acımasız
          
          

Omuzları öyle sarsın ki bedenimi, sıyrılayım dünyanın tüm karanlığından beni kolları arasına aldığında. Öyle güzel baksın ki gözleri, öyle derin; dünyadaki en güzel şey benmişim gibi hissettirsin bana. Kusurlarımın varlığında kusurlarıyla öyle bütünleşeyim ki bir olsun bedenlerimiz var olan tüm kusurlarımızla. Sıkı sıkı tutsun ellerimden ki, bir gün dayanamazsam yakalasın beni uçurum kenarlarında. Şarkılar dinlerken öyle kaybolalım ki, kalplerimiz kendi şarkılarını yazsın gün batımlarında. Bisiklete binelim en uçsuz bucaksız yollarda, en sarhoş rüzgarlarla. Öyle sonsuz sevelim ki ruhlarımız bir olsun kalplerimizin kıyılarında. Bana öyle bir gelsin ki aşkın kapısında, artık anahtarları en derin okyanuslarda. Öyle geleyim ki sana, teslim olmuşcasına. 
          17 Haziran 2022 / Cuma
          Saat 22.37

Sen sağımda oturup takvimimden yaprak koparmaya, saati sanki henüz ölmeyişimi onurlandırır gibi bana söylemeye devam et. Ne de olsa kalem tutmayı unutana kadar yazmaya yeminim var.

Gülüp eğlenmeliydim
          Su gibi akmalıydım şu yaşımda,
          Oysa ağır ağır düşünüyorum geleceği...
          Kaç gecem daha böyle uykusuz geçecek
          Beni felaketler değil düşünmek mahvedecek
          Murat ali ERSAN