Keşke çocuk kalsaydık. Saf olsaydık eskisi gibi. Farkına varamasaydık kötülüğün. Ve farkına varılacak bi kötülük olmasaydı dünyada. Gökyüzündeki yıldızlar olsaydı keşke tek yön göstericimiz. Herkese ahkam kesen yetişkinler olmasaydı. Her sıkıcı, huysuz insana inat daha çok gülebilseydik keşke. Hayatın ağlamak ya da moral bozukluğu yaşamak için ne kadar kısa olduğunu unutuyormuş gibi yapmasaydık. Daha kolay olurdu her şey. Daha yaşanabilir. Ve daha aydınlık.