amktimuru

Isolde

böyle bayramın amk ya akrabalar bile aramıyo. hoş çok da rahatsız olduğum söylenmez ama ayıp insan bi arar. ayrıca beş kuruş param yok bayramlarda öğrencilere 1000 tl verilsin diyorum ben 

ya ben napıyorum

sıçmaması için de bir neden yok

Bu tür mesajlardan, yorumlardan bıktığınızı biliyorum ama bu platformda yükselmek için sadece güzel yazmak yetmiyor. 
          
          Kitabım, annesinin yıllarca öldü sandığı ama yaşadığını öğrenen ve kendisi hakkında gerçekleri öğrenmek için doğduğu yere, İstanbul'a gelen genç bir kızın hayatını anlatıyor. 
          
          Baş karakterimiz Asena, ailesini araştırırken babasının parası ile suçlarını örten kötü bir iş adamı olduğunu öğreniyor. Annesinin ise yaşadığını düşünerek onu ararken edindiği arkadaşlar, hiç de sıradan arkadaşlar değildir.
          
          Harika bir yazar değilim ama kötü ama kötü bir yazar da değilim. Bu yüzden hikayeme göz atıp fikirlerinizi söylemenizi bekliyorum♡
          
          https://www.wattpad.com/story/220863244?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=SeelinnAcarr&wp_originator=3J0CIyliyE%2FBRhCSsv075RKR6I32NNhcOq%2BZ8pWxzRGg6xv%2FhDyDC6BtJDc%2FNy6PGvSFP9i%2Fwk25CSlL61tG%2FCTqZXCcMPmYz3%2B5JujGvbKbmSAF%2BbQOjnZMZ8fcqy%2Bd

mutsuz değilim,asla. Hayatımdan da aşırı şekilde memnunum. Ailem ,abim,arkadaşlarım hepsi çok güzeller. Peki neden böyle hissediyorum? Bunlar ergenlik gibi gelecek belki ama bilmiyorum. Bu hissettiğim mutsuzluk değil yalnızlık değil. Sadece içimi yiyip bitiren bir depresyon var ve kötü düşünceler yatağa girdikten sonra beynimi adeta esir alıyor. Daha fazla dayanabilir miyim? Bilmiyorum. Ölümden korkuyorum, hem de çok. Fazla çok. Ama neden içimdeki ses beni ona sürüklüyor? Neden engel olamıyorum? Neden normal insanlar gibi yaşayamıyorum? Şımarıklık değil bu. Duygularımı anlatamam çünkü emin olun yaşamadan bilemezsiniz. Ben bu kadar mutluyken neden kötü hissediyorum? İyi hissetmek yasak mı? Peki ya parayla alabiliyor muyuz? Lütfen ne demek istediğimi anlamaya çalışın. Hislerim yok. Sanki uçup gittiler. Hissettiğim şey üzüntü de değil. Allah aşkına ne yaşıyorum ben? Ne hissediyorum? Ne yaptım da bununla cezalandırılıyorum? Peki neden ben bir kaç ergen yüzünden durumumu anlatmaktan çekiniyorum? Depresyonu ağzınızda sakız yapmayın. Sevgilinizden ayrılmak sizi depresyona sokmaz. Depresyon üzüntü değildir. Çikolata yiyince geçmez. Dizi izleyince geçmez. Geçmez. Geçmiyor. Geçmeyecek. Yani...Galiba. 

her akşam votka,rakı ve şarap içtikçe delirir insan, olur harap. kurtar beni bundan ne oluraun ya Rab...

Her yerde sen varsın