anatgoddess

Dzień dobry,
          	
          	Nowy rok, nowy rozdział, który zresztą zaczyna się tuż po północy 1 stycznia. Właściwie jest to pierwsza część rozdziału, którą chciałabym zadedykować @Calanthea_ za pustynne inspiracje (na razie watt nie pozwala mi dodać dedykacji w tekście, ale pracuję nad tym, szczególnie że następne rozdziały też mają swoje dedykacje dla wyjątkowych osób ❤️).
          	
          	Ten oraz następny rozdział mają nietypową konstrukcję, bo przedstawiają pojedyncze sceny oraz sny z poszczególnych miesięcy. Rozdział 16 dotyczy perspektywy Erim.
          	
          	Tytuł mówi o kwiatach i kwiaty faktycznie przewijają się przez cały rozdział. W dzisiejszej części są to:
          	1. Róża – symbol miłości, namiętności i piękna, a w sensie religijnym także męczeństwa i zmartwychwstania.
          	2. Ciemiernik – symbol nadziei, a także melancholii, kojarzony z małżeństwem; podobno dawniej wierzono, że ma moc odpędzania nieszczęść; niekiedy zwany „zimową różą”, ponieważ kwietnie już od lutego.
          	3. Adenium – symbolizuje miłość, ale też niekiedy ulotność życia czy nowe początki, także symbol dobrobytu i obfitości; zwany jest „różą pustyni”.
          	
          	Jeden z wątków, który przewija się w tym rozdziale, skojarzył się pewnej wspaniałej osobie z legendami arturiańskimi, ale może o tym wspomnę w następnej ciekawostce. Dziś jeszcze dodam, że:
          	
          	Uznawanie istnienia zbrodni wojennych, czyli czynów naruszających prawo wojenne, oraz co właściwie się do nich włącza w prawie to dość nowe pojęcia. Mimo że już w starożytności miało istnieć pojęcie „wojennego barbarzyństwa”, to pierwsze konkretne, międzynarodowe prawne zapisy na ten temat pojawiają się dopiero w XIX wieku.
          	Jest to jedna ze zbrodni, które nie ulegają przedawnieniu, podobnie jak zbrodnie przeciwko ludzkości czy ludobójstwo. Swoją drogą termin ludobójstwo także jest stosunkowo nowy, bo ukuł go dopiero w latach 40 XX wieku, prawnik, polski Żyd Rafał Lemkin.
          	
          	Szczęśliwego Nowego Roku!

Allice_Rose

@ anatgoddess  będzie cudne ❤️✨️
Reply

anatgoddess

Dzień dobry,
          
          Nowy rok, nowy rozdział, który zresztą zaczyna się tuż po północy 1 stycznia. Właściwie jest to pierwsza część rozdziału, którą chciałabym zadedykować @Calanthea_ za pustynne inspiracje (na razie watt nie pozwala mi dodać dedykacji w tekście, ale pracuję nad tym, szczególnie że następne rozdziały też mają swoje dedykacje dla wyjątkowych osób ❤️).
          
          Ten oraz następny rozdział mają nietypową konstrukcję, bo przedstawiają pojedyncze sceny oraz sny z poszczególnych miesięcy. Rozdział 16 dotyczy perspektywy Erim.
          
          Tytuł mówi o kwiatach i kwiaty faktycznie przewijają się przez cały rozdział. W dzisiejszej części są to:
          1. Róża – symbol miłości, namiętności i piękna, a w sensie religijnym także męczeństwa i zmartwychwstania.
          2. Ciemiernik – symbol nadziei, a także melancholii, kojarzony z małżeństwem; podobno dawniej wierzono, że ma moc odpędzania nieszczęść; niekiedy zwany „zimową różą”, ponieważ kwietnie już od lutego.
          3. Adenium – symbolizuje miłość, ale też niekiedy ulotność życia czy nowe początki, także symbol dobrobytu i obfitości; zwany jest „różą pustyni”.
          
          Jeden z wątków, który przewija się w tym rozdziale, skojarzył się pewnej wspaniałej osobie z legendami arturiańskimi, ale może o tym wspomnę w następnej ciekawostce. Dziś jeszcze dodam, że:
          
          Uznawanie istnienia zbrodni wojennych, czyli czynów naruszających prawo wojenne, oraz co właściwie się do nich włącza w prawie to dość nowe pojęcia. Mimo że już w starożytności miało istnieć pojęcie „wojennego barbarzyństwa”, to pierwsze konkretne, międzynarodowe prawne zapisy na ten temat pojawiają się dopiero w XIX wieku.
          Jest to jedna ze zbrodni, które nie ulegają przedawnieniu, podobnie jak zbrodnie przeciwko ludzkości czy ludobójstwo. Swoją drogą termin ludobójstwo także jest stosunkowo nowy, bo ukuł go dopiero w latach 40 XX wieku, prawnik, polski Żyd Rafał Lemkin.
          
          Szczęśliwego Nowego Roku!

Allice_Rose

@ anatgoddess  będzie cudne ❤️✨️
Reply

anatgoddess

Dzień dobry,
          
          Właśnie pojawił się nowy okołoświąteczny rozdział, w którym większość czasu spędzimy w Londynie. W tej części Ker wpada na nietypowy pomysł, natomiast Aleotaza znajduje sposób na uporanie się z dziurą budżetową Zachodu.
          
          Ciekawostki na dziś są dwie:
          1. Czerwony bez wątpienia jest kolorem kojarzącym się ze świętami. Prawdopodobnie to skojarzenie sięga jeszcze czasów pogańskich, kiedy celtyckim elementem świąt przesilenia zimowego było dekorowanie domów ostrokrzewem, który miał zapewniać ochronę i szczęście, a którego liście nawet zimą pozostają zielone, a owoce czerwone.
          Chrześcijaństwo dodało do czerwonego koloru symbolikę związaną z krwią Chrystusa.
          Sporą rolę w popularyzacji czerwieni jako świątecznego koloru odegrały reklamy Coca-coli. Wraz z wypromowanym przez firmę wizerunkiem św. Mikołaja, kolor czerwony stał się stałą częścią świąt. Co jednak warto zauważyć, to nie do końca reklamy Coca-coli stały za stworzenieem wizerunku Mikołaja w czerwieni, gdyż takie opisy świętego pojawiały się już wcześniej.
          
          2. John Constable to XIX-wieczny brytyjski pejzażysta malujący w tradycji romantycznej. Zwykle na swoich obrazach przedstawiał angielskie widoki. Jego dzieła szczególnie popularne były we Francji, a do znanych należą „Wóz na siano“, „Dolina Dedham“ czy „Biały koń“. Obrazy te można podziwiać w różnych muzeach na świecie.
          
          To moi drodzy ostatni rozdział, jaki dodaję w tym roku. Z okazji nadchodzących świąt, niezależnie czy obchodzicie Boże Narodzenie, Szczodre Gody, Chanukę czy cokolwiek innego, a nawet jeśli nic nie obchodzicie, to życzę Wam przyjemnego i spokojnego czasu oraz spełnienia marzeń ❤️
          
          W następnym rozdziale wraz z Erim przywitamy Nowy Rok.
          
          Miłego czytania!
          
          PS Jeśli ktoś jeszcze nie czytał, to przypominam o typowo świątecznym, dodatkowym rozdziale Barw dostępnym w Pryzmacie. Jest nadzwyczaj przyjemny i to wcale nie w masochistyczny sposób xD

anatgoddess

„Nostalgia anioła“ to bestsellerowa powieść (oraz film) opowiadająca historię 14-letniej dziewczynki, która została wykorzystana i zamordowana przez swojego sąsiada. Po śmierci trafia do Nieba, skąd obserwuje pogrążonych w żałobie bliskich oraz stara się pomóc im odkryć, kto stał za zbrodnią. Najgorsze w tej historii jest to, że autorkę „zainspirowały“ prawdziwe wydarzenia z jej życia.
          
          Tak więc tą krótką ciekawostką zapraszam Was do czytania 14 rozdziału, w którym Nagharai i Erim dostaną prezenty. Natomiast za tydzień sprawdzimy, jak święta spędzają Apologeci w Londynie.
          
          Miłego czytania ;)
          
          PS Niby skończyłam chorować, ale muszę napisać bardzo ważny tekst, który jest też dość trudny, więc wrócę do czytania Waszych tekstów dopiero jakoś po świętach, gdy się wywiąże z obowiązków. Wybaczcie <3

KenG3011

@anatgoddess Pamiętam, jak ten film mnie wnerwił. Jednocześnie bardzo go wyczekiwałam i mnie wnerwił, kiedy już obejrzałam. Chodzi konkretnie o motyw z pocałunkiem. Taka wizja autorki, tak zdecydowała, no ale. Co mu trzeba przyznać, to to, że pamiętam go do dziś :)
Reply

anatgoddess

Dzień dobry!
          
          Dziś od 10:00 już jest dostępny 13 rozdział. W nim Nagharai i Nighi wspólnie wreszcie mają jakieś wnioski i odkrywają ciekawe rzeczy sprzed lat, a Afar podniesie Wam ciśnienie. Jeśli myślicie, że do tej pory Was denerwował, to możliwe, że dziś przejdzie samego siebie xD
          
          Rozdział pojawia się dziś, bo kolejny czwartek też zapowiada mi się bardzo zajęty. Mam nadzieję, że 14 rozdział wróci do czwartkowego trybu.
          Właściwie już od poprzedniego rozdziału w Barwach trwa grudzień. Rozdział 13 trwa 20 grudnia, a kolejne w okresie świątecznym, aż do rozdziału 16, który rozpoczyna się w 1 stycznia i mam plan, aby faktycznie go na Nowy Rok wrzucić, ale w jakim "trybie" to się zastanowię, ponieważ jest bardzo długi.
          
          Czego możecie się spodziewać następnym razem? Będą prezenty!
          
          Poza tym przepraszam, jeśli ktoś uważa, że powinnam szybciej u niego czytać. Wynika to z tego, że ostatnio choruję (najpierw dokuczał mi kręgosłup, a teraz jakaś angina) i ostatnio wciąż jestem w podróży. Więc po prostu brak mi siły na dodatkowe myślenie, dlatego też dziś nie ma ciekawostki. Wszystko postaram się nadrobić, jak się już lepiej poczuję. Wybaczcie :(
          
          Miłego grudnia!

anatgoddess

@Lalamorozec  dzięki  przyda się bardzo 
Reply

anatgoddess

Dzień dobry!
          
          W dzisiejszym rozdziale większość czasu spędzamy w Londynie, gdzie wybierzemy się do Muzeum Historii Naturalnej oraz poczytamy dzieła Dickensa.
          
          Stąd też dzisiejsza ciekawostka dotyczy wyżej wspomnianego pisarza.
          Charles Dickens żył w XIX wieku w Anglii i został uznany za jednego z najwybitniejszych pisarzy społeczno-obyczajowych. Pracował jako sprawozdawca i dziennkarz. Podobno jeden ze swoich najbardziej znanych tekstów, czyli „Opowieść wigilijną“ napisał w krótkim czasie, byle spłacić długi, a niespodziewanie historia okazała się sukcesem.
          „Opowieść wigilijna“ jest częścią serii książek bożonarodzeniowych, na które składa się pięć nowel. Oprócz „Opowieści“, są to: „Karylion“, „Świerszcz za kominem“, „Walka życia“ oraz „Nawiedzony“.
          Inne znane jego dzieła to „Oliver Twist“, „David Copperfield“ czy „Wielkie nadzieje“.
          W twórczości Dickensa poruszane były tematy społeczne, takie jak nierówności, bieda czy stosunek bogatych do biednych.
          
          Więc Aleotaza pewnie czyta te książki, żeby się upewniać, że biedni też mają uczucia xD
          Rozdział jest wyjątkowo lekki, bo trzeba trochę odpocząć po poprzednim :D
          Za to w następnym możecie się spodziewać trudnych tematów i konsekwencji dotychczasowych wydarzeń.
          
          Miłego czytania ❤️

anatgoddess

Dzień dobry,
          
          Dziś o godzinie 17 pojawi się rozdział 11. Czego możecie się po nim spodziewać? Będzie obrzydliwy xD
          Ada i Erim odbędą rozmowę, która przypomni i podsumuje, co się działo do tej pory. A Nagharai dowie się, że czasem lepiej nie stawiać warunków. Natomiast w przyszłym tygodniu powrócimy do wątku londyńskiego.
          
          Wybaczcie, ale dziś nie zdążę napisać żadnej ciekawostki 
          
          Miłego czytania ❤️

anatgoddess

Dobry wieczór,
          
          Dziś pojawił się spóźniony rozdział, który już jest dostępny w dwóch częściach. W tym rozdziale ludzie wpadają na pomysł, jak skontaktować się z Królem i Królową. Tymczasem Apologetów w Londynie zaczynają dotykać problemy finansowe.
          
          Ciekawostka jest w rozdziale, więc już tu jej nie piszę. Chyba że jeszcze jakąś wymyślę za jakiś czas ;)
          
          Możliwe, że kolejny rozdział pojawi się dopiero za dwa tygodnie. Na pocieszenie, to ten dzisiejszy jest jak dwa.
          W każdym razie, kiedy się pojawi, możecie się spodziewać sporo perspektywy Ady i trochę obrzydliwych doświadczeń jej oraz Erim i Nagharai.
          
          Miłego czytania (serio, dziś jest nawet spokojnie) ❤️

anatgoddess

Dzień dobry,
          
          W dzisiejszym rozdziale Nighi poznaje odpowiedź na nurtujący go problem, Ker i Xaeni znów spędzają czas w laboratorium, a Erim poznaje hobby Afara.
          Niestety dziś bez ciekawostki, gdyż już nie jestem w stanie myśleć, wybaczcie 
          W zeszłym tygodniu co prawda też ciekawostki nie napisałam, jednak nagrałam tiktoka, który pełni funkcję ciekawostki do tamtego rozdziału. Jeśli jeszcze ktoś nie widział, to serdecznie zapraszam ❤️https://vm.tiktok.com/ZNecPgnhm/
          
          W przyszłym tygodniu pojawi się perspektywa, której nie było już dość dawno, czyli dowiemy się co słychać u ludzkich bohaterów. Poza tym usłyszymy również, jak Aleotaza mówi słowa, na które czekał zbyt długo, żeby je wypowiedzieć xD
          
          Miłego czytania ❤️