f

seni sevmek bana yadsınamaz bir gerçeği sundu. 

sarılmanın sarsılmasını yaşıyorum. benim için el yazınla bir günlük tut, alıp verdiğim her buharlı nefeste o satırlarda dolaşmak istiyorum. tırnakların değdiyse sayfa köşelerine üstünde uyumak, keşfedilmemişse yazım hataları bakıp gülümsemek istiyorum. ama o satırlarda kaybolurken buradaki satırlarımı asla anlamayacak bir avuç avamın arasında büyüyor olmak beni sinirlendiriyor. öfke her daim bizi uçurumdan önceki son durakta karşılıyor.

sosyal pil şarj olmuyor bileğimi bırakın

kendi çizgilerimi keskin bir bıçakla çizmek istiyorum, bu senin üstünü çizmek dahî olsa.

şimdi her ince detayda kendimden bir şeyler bırakıyorum. eskiye göre daha neşeli olmanın değil gittikçe çöküşün habercisi duyduğum her ezgi. kulaklıklarımı takıp onu dinliyorum, fısıltılardansa çığırışları bir tepeden yuvarlanıp bağrımdan geçiyor. her geçen gün yeni bir döngüyü büyütüyor bense içimdeki hisleri.

sevgiyi kendimde buldum sevgiliye biçtim kaftanını, meğer sarıktan ibaret kılmış bu yaftalarımı.

kendime zerre kadar şımarma lüksü tanımadım, hastalandığımda dizlerine yatmak istemedim, temastan hiç hoşlanmadım, teselli cümleleri doluya koymaktan öte durmadı ama almayı reddettiğimden daha fazlasını verdim sana. içimdeki muhabbetin güzelliği, düşüncelerin arasına serpiştirilen incelikler bir sabah güneşi doğduğunda silinip gidiyorsa o bağırdan ki yazık. 

yara izi düşümümüz bir değil ama gözyaşlarımız birbirimizin yoluna akar

kardeşim bana içki teklif etmeyin irademi kıramazsınız

senin yerinde olmak isterdim cümlesi o kadar trajikomik geldi ki cevap veremedim bu bina sağlamsa her katında kaçak mal değil benim bicepsler var tanrım konuşması için çok geç