annexfleva

Oh, en dan nog een PS. 
          
          Mochten sommigen van jullie ook in appgroepen zitten waar ik ook in zit: dit is dus de reden van mijn superlange radiostilte. Ik kijk ook maar af en toe op vrijdagavond live de afleveringen, meestal lig ik al om 7 uur in bed.

(deel 2)
          
          Dus. 
          
           Jullie zullen snappen dat ik niet eens ben begónnen aan mijn schrijverscarrière. Er is ook beter nieuws: ik begin volgende maand met intensieve therapie en mijn schoonvader is inmiddels weer (redelijk) gezond.  Ikzelf (en mijn vriend) zijn absoluut uitgeput, een burnout alleen al is heftig, laat staan alles wat er hier nog bij komt. 
          
          Ik merkte dat ik wel weer wilde schrijven - daar word ik gelukkig van en het geeft routine en iets te doen in mijn dagen. Dus ik ben tegen alle berichten in tóch weer begonnen met flevafictie. 
          
          Ik zal het pas publiceren als het af is. Ik ben nu ongeveer op 1/3. Volgens de huidige planning worden het 11 hoofdstukken. 
          
          Het gaat over Wolfs en Eva in quarantaine, lekker 10 dagen (want het speelt zich af vorig jaar maart) dicht op elkaars lip. Succes gegarandeerd. In vier hoofdstukken tijd krijgt Wolfs al 3 awkward boners. 
          
          Ik ben ontzettend lang niet op Wattpad geweest en mijn vraag is: heeft iedereen en zijn moeder al quarantaine verhalen geschreven of valt het wel mee? Want ik wil niet de meute na-apen en werk jatten. Als dat zo is, dan schrijf ik het lekker voor mezelf, want het is heerlijk vermaak :) 
          
          Zo nee, dan krijgen jullie dus een lang quarantaineverhaal en wil ik jullie vragen nu niet allemaal massaal mijn idee over te nemen ;) 
          
          Heel veel liefs, 
          
          Anne

Lieve volgers,
          
          Ik weet dat ik gigantisch heen en weer jojo met het schrijven van flevafictie en het weer stoppen daarvan. De laatste update was dat ik zou beginnen met werken aan het worden van een gepubliceerd auteur. 
          
          Het leven liep anders - heel anders. Zonder al te veel in detail te treden (ik wil niet dat dit een sobstory wordt) zal ik toelichten waarom het steeds zo jojo't. 
          
          Ik had dus ontslag genomen om te proberen schrijver te worden. Op dat moment brak corona uit. Sommigen van jullie weten dat ik eerder al heb geworsteld met een burn-out. Omdat ik ontslag had genomen en voor het eerst sinds ik 7 jaar was tijd voor mezelf nam (lang verhaal), kwam er een hele hoop, maar dan ook een héle hoop onverwerkte, soms traumatische, gebeurtenissen uit mijn jeugd naar voren. Heel in het kort: ik heb een klas overgeslagen op de basisschool, werd midden in het schooljaar uit mijn veilige omgeving en vriendjes gerukt en in een vreemde klas geplaatst, zat met 10 op de middelbare school, met 13 in gymnasium 4 en met 16 op de universiteit. Omdat ik altijd sociaal-emotioneel achterliep heb ik een (dubbele) angststoornis ontwikkeld. 
          
          Je zou denken dat in coronatijd, waarin er niks te doen is, en zonder werk, dit allemaal weer goed verwerkt zou kunnen worden. Ik was ook een heel eind op weg. MAAR.  In december overleed mijn oma, nog voor haar begrafenis overleed mijn hond van 14 jaar, een dag na de begrafenis bleek mijn vader maagkanker te hebben, daarna leek het erop dat mijn schoonvader zou overlijden, toen bleek de maagkanker kwaadaardig, toen ging mijn schoonvader toch niet dood, toen bleek de maagkanker heftig uitgezaaid, toen belandde mijn schoonvader op de psychiatrische afdeling, en toen bleek de maagkanker van mijn vader onbehandelbaar.  Hij is 58 en ik kan hem elk moment verliezen.
          
          (deel 1)

Lieve volgers,
          
          Ik ben weer in het diepe gesprongen en heb een nieuwe multichapter Flevafictie bedacht, ''Nachtmerries & botbreuken.''  Je kunt het vinden op mijn profiel. De komende tijd zal ik dit uploaden!

Ik heb al een titel voor je nieuwe verhaal bedacht: 
          Die ene met paardrijlaarzen in de parenclub

Jouw verhalen zijn gewoon weg geweldig

Lieve volgers,
          
          Ik ben weer met het nieuwe seizoen weer head first in mijn Flikken obsessie gevallen en denk erover nieuwe Fleva verhalen te schrijven, omdat ik het gewoon zo leuk vind! Ik heb op dit moment nog weinig inspiratie, dus als je ideeën hebt voor korte verhaaltjes, laat het me weten!
          
          Liefs ,
          Anne