Okudum, okudum, okudum... Gözlerim ağrıncaya ve gözlerimden uyku akıncaya dek okudum. Kitapları okurken bir sürü hayatıda yaşadım. Bazen bir cinayeti araştıran bir dedektif bazense bir adada hapsolmuş bir genç kız oldum. Mistik bir evrende sihirli güçlerimin de olduğu zamanlar vardı, bir sokak çocuğu olduğum zamanlarda. Kitap okumanın bu yanına bayılıyorum işte; kendi hayatımdan sıkıldığımda veya bıktığımda, değişikliğe ve maceraya ihtiyaç duyduğum şu monoton hayatımda kurtarıcım oluyordu kitaplar. 

Yazmak için de aynı şeyler geçerli. Tek farkı tamamen bana ait düşünceler ve hayalleri barındırıyor olması. 

Yazdım, yazdım, yazdım...

Ellerim ağrıdan kopana dek, beynim yeter diye yalvarırken kalbimle yazdım hep. Yazdıkça rahatladım. Düşüncelerim ve hayallerim veya fikirlerim beynimdeki yerlerinden kağıda geçti. 

İşte ben bunu seviyorum! Okumak ve yazmak, vazgeçemediğim iki şey.