antoncehov

40 yerimdendegil 140 yerimden bicsklaniyorum

istemek istemsiz bi hata

hatırlama

böylelikle beni hatırlamış oldun yani, öyle mi

zaman bir düşman

beklemiyordum

sen yaz, doğduğuma sevineyim

nefes alıyorum, unutuyorum
            nefes alıyorum, geride bırakıyorum
            nefes alıyorum, geceye bırakıyorum

bir yerde hayatıma devam ediyorum

beni bırakana dek, seni özleyene dek, sonrasında sen dönene dek ben ve seni, biz olmayan sen ve beni, fark edemedim