It's been a long day my friends! Matagal ko na tong pinagisipan. Mahirap,Mabigat, Masakit. Grabe yung lungkot na nararamdaman ko na gagawin koto pero today, I decided to sign off kahit nagsisimula palang ako. Madali akong sumuko? Maybe yes pero dadating at dadating kasi sa buhay mo yung time na maguguluhan ka sa mga nangyayare.To the point na pati hobbies mo madamay.
This past few months natutuwa akong madami ang natuwa sa stories ko maraming sumuporta at madami ring nainspire. And im happy to hear that.
Napakadami kong balak na i published na story sa totoo lang merong 13 stories sa drafts ko na hindi ko pinublished ng hindi ko alam kung bakit.
Nung una nakakagawa ako ng mga stories isang mahabang chapter sa loob ng isa or dalawang araw and that's normal kapag naguumpisa nang mag burn yung will mo sa loob mo.
Then to the point na pati book covers ko naenganyo ako kagagawa. Lumikot ng lumikot utak ko at madaming stories ang gustong kumawala.
Nakapag published ako at umabot ng 50 reads and natuwa nako non kasi kahit sabihin nating 49 kaibigan ko nag wawattpad may isa paring natuwa.
I did not expect na aabot sya ng thousands. Starting non mas namotivate ako gumawa mas dumami yung mga kwento sa utak ko.
Until one day something bothers me.
I can't feel anything
No fun
No excitement
Nothing at all
Nagsimula akong tamarin gumawa ng chapters. Unti unting nabura yung mga stories sa utak ko. I can't think of anything na i durugtong sa mga stories na ginagawa ko. Hindi ko na alam yung susunod na ilalagay ko. Wala akong matandaan.
Then tuluyan na nga akong di nagtuloy ng mga stories. After sometime, nagstart akong mag unpublish ng hindi ko den alam kung bakit. Ang alam ko lang wala dapat yun sa library ko.
Then officially I stopped writing.
