anxietyae

arkadaşlar niye bu kadar drama queenim ben

Lynn-sy

Çok fazla kitap okumuşsun—

anxietyae

@ Nx-Fuyu  çok tatlısın 
Reply

Lynn-sy

Olsun sorun yok~ az da olsa kitap okumak güzeldir!
Reply

anxietyae

@Nx-Fuyu yo aslında bir ara bakarım diye ekliyorum ama üşeniyorum sonra başka kitaplar arıyorum onları da ekliyorum ama onları da okumaya üşeniyorum ya da zamanım olmuyor, okuduğum kitaplar çok az...
Reply

anxietyae

birini çok fena özledim. ne kadar inkar etsem de, bir buçuk sene "onu unuttum" diye görmezden gelmeye çalışsam da... en başından beri o vardı ve hep o olacak. bundan sonra buraya yazacağım her şey onun için olacak. fotoğraflarını kaybetsem de, anılarımızı unutsam da, olduğu şehri bilesem de, saçlarının uzayıp uzamadığını bilmesem de, hoşlandığı birinin olup olmadığını bilmesem de, geceleri uyuyup uyuyamadığını bilesem de. 
          bana senden kalan tek şeyler; seni çizdiğim o resim, beraber okuduğumuz o kitap, inkar etmiş olsan da bana yazdığın o şiir ve birkaç satır dağınık konuşma. 
          ben seninle ilk tanıştığımız zamanki yaşındayım. biliyor muydun? hatta 4 ay sonra senin yaşını da bitiriyor olacağım. 
          ben hala seninle ilk konuştuğumuz yerdeyim.
          hayallerini gerçekleştirebilmişsindir diye umuyorum sadece. bir daha konuşamayacak olsak bile, aramıza şehirler girecek  olsa bile... ölmeden önce sadece bir kez bile olsa lütfen yüz yüze olalım.

anxietyae

seni yüz yüzeyken görürsem kusarım falan diyormuşum şimdi...
Reply

anxietyae

şaka yaptım ulan giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir. çok teşekkürler simdi next.
Reply

anxietyae

Tear'ı hatırlayan var mı? Cidden ilk duyduğumda ağlamıştım. Çocuklar çok iyi iş çıkarıyor. 3 yıl geçmiş resmen. O dönemler depresyon ve anksiyete ile savaştım, zor dönemlerdi. Şu an iyi hissediyorsam sebeplerinden biri de onların enerji aşılayıp mutlu olmamızı sağlamasıdır. Yeni şarkılarını dinleyip "betese" diye bağıran insanlar okumayabilir. Eski şarkılardan bahsediyorum. İlk zamanlar. Onların tanınmadığı zamanlar... Bts aynı, çocuklar aynı sadece müzik stilleri değişti. Onları yargılayamayız. Çocukları tanıyan çok kişi yoktu, şarkıları da mükemmeldi. O zamanlara dönmek istiyorum cidden çok mükemmeldi her şey kendimi sevmiyordum ve ileriye gitmek istiyordum. O zamanları özleyeceğim aklımın ucundan bile geçmemişti aslında. Herkes konuşuyor ama herkes anlamıyor bazı şeyleri. Yargılamak daha kolay geliyor fikir yürütmeye çalışmadan önce. Bu sözlerim eski ARMY'lere tabii. Şimdiki yeni fanlar bunu pek anlayamaz sanırım. Bts birçok zorluk aştı. Yıllarca hayallerine ulaşmak için çabaladılar. Sizin bir insana ve hayallerine saygınız yok ki, olsaydı zaten onların amacı "cinsiyetsiz toplum" diye haber yapmazdınız. Duygularını hiç mi önemsemediniz? Aptal army rolünde görmeyin lütfen. Hiç okulda zorbalık gördünüz mü? Anne-babanızın sözüyle ağladınız mı hiç? Ya hiç toplum içinde aşağılandınız mı? Evet ya da hayır. Kırıcı değil miydi peki? Minicik bir söz sizi nasıl kırdı, nasıl uykusuz bıraktı. Çok kez ağladın belki de. Bir de onların gözünden bakın. O sözlerden bir tane değil, yüzlercesini görüyor ve işitiyorlar. Günde binlerce kez nefret yorumu alıyorsun. Buna dayanabilir miydin? Sırf prim için, eğlence için başlattığınız minicik bir konuşma bile birilerinin uyumasını engelliyor. Her gece ağlayarak uyudun mu ki? İşte bunu bilemezsin. Kimseyi yargılama dostum. Kimseyi tanımıyorsun, güçlü insanların bile ardında acı verici bir geçmiş olabilir. Biz insanız, sadece insanız. Unutmayın... Sadece gerçekler.