aptalrakun

Merhabalar!
          Kimler var kimler yok bilmiyorum. Çok uzun zamandır buralardan uzağım ama şu sıralar geri döndüm diyebilirim. Umarım hepiniz iyisinizdir, sizleri özledim. Küçük bir duyurum olacak, Analog Hayatlar isimli yeni bir hikayeye başladım. Çok uzun zaman sonra bir kurgu yazıyorum. Umarım bir göz atar ve beğenirsiniz. Şimdiden teşekkür ederim. Kendinize, en çok da kalbinize iyi bakın, hoşçakalın! 

Az önce şans eseri Abpk'yı gördüm arşivin derinliklerinde. Defalarca okumuştum. Cümlelerin içinde kendimi bulmuştum... Ben aştım okurken yaşadıklarımı, o düşünceleri. Ama seni merak ettim. İyi misin? Mutlu musun? Özel kaçacak belki ama duyguların hala aynı mı yoksa bıraktın mı artık bir kenara? Yalnızca merak ediyorum. :) 

"Aptal Bir Plotoniğin Kaleminden" kitabını neden sildin kiğğ :(

Sen ne güzel bir insansın. Yazdıkların içime dokunuyor, kendi ruhuma ayna tutuyor sanki❤

Ne çıkar yanımda olmasan!
          Kalbim senden ibaret değil mi?
          Uzaktan sevmek zor demişsin
          Etme sevdam
          Görmeden sevmek ibadet değil mi?
          
          Cemal Süreya
           
          Kimi sevdiğimi anlayamıyorum korkuyorum zarar görmekten,zaten yeterince kırıkken.Bazen o aklıma geliyor beni düşünüyor mudur diyorum, bazen o aklıma geliyor başka kızlarla gördükçe üzülüyorum anlamıyorum neden dış görünüşten ibaret herşey. Keşke bilseler ne çektiğimizi, önemli olanın iç güzellik olduğunu.....
          

Merhaba ben sümeyye 13 yaşındayım 8.sınıfa geçıyorum ve kitabinda yani pilotonik aşıkdaki kitabındaki gibi bende şisko çirkin gibi seyler yaşadım ama benimkide aşk yoktu sadece saçma bi beğeni vardı bu çok yanlış anlaşıldı o benimle dalga geçti o ondan onceki sene her sene bi dalga geçilme olayım oluyo ve bu durum insani kendinden nefret ediyo insanların senle alay etmesi iç güzeligıne bakmaması insanı üzuyu kimseye anlatmadım ilk defa sana anlatıyorum neyse boşver tanımadıgin salak bi kızın durumunu seni de yorcam bu nu  okurken okimiycaksın ama olsun ben yazmak istedim bu arada hikayelrin çok güzel 

Ama sen çok şirinsin ❤️

Bu siteye adımımı atalı neredeyse 5 yıl oluyor, yazdığım ilk hikayelerin o masum boşluğunu hatırlıyorum, komiklerdi. Acı çekmeye başladıkça gerçekten ve derinden yazmayı öğrendim, masumiyet sıyrıldı gitti derimin üzerinden bir yara bandı gibi. Yaralarım açıkta kaldı, yazdıkça deşildi ve daha da kanadı. Yine de o yara bandını gidip oraya yapıştırmadım, yazarakta iyileştirebilirdim değil mi her yaramı? Sonra iyileşse bile asla tam anlamıyla kaybolamayacağını anladım. Yapmam gereken eskiyen acılarımın bende bıraktığı asla eskimeyecek o izlerle barışmaktı belki ama ben o izleri asla sevemedim. Kabullendim ama sevemedim. 
          Kabullenmek zorunda kalmak demekti, sevmek ise kalbini dahi o şeye adamak. Ben kalbimi sadece kalemime ve kağıdıma adadım, birde yalnızca bir kişiye. O kişi bana yazmayı öğreten, sevgiyi hissettiren, çocukluğumu yitiren ve acılarımı yutturup tekrar damağıma yapıştıran kişiydi. Canımı yaktı. Yaktıkça daha da çok yazdım, daha da çok ve daha da delice. Daha öldürürcesine, daha mahvedercesine, yalnızca kelimeleri değil, virgüllerime noktalarıma kadar kendimi de.
          “bir kitap karakteri olsaydım...” diye başlıyordum cümlelerime, şimdi varsayabileceğim tek şey bir kitabın içindeki bir cümle olabilmek, belki de yalnızca bir kelime.
          Ama yalnızca bir kelime deyip geçmemek gerekir, bilirsiniz. O yalnızca bir kelimeler, binlerce hayatı değiştirebilir, ne dersiniz?
          Rüzgarım, güneşim, bulutum ve yıldızlarım olduğunuz için teşekkür ederim, belki kimse görmeyecek, belki kimse bir şey yazmayacak, bir kişi dahi rica ederim demeyecek ya da umursamayacak ama olsun, bana bir şeyler kattınız, bilirsiniz, bana “yalnızca bir kelime” dahi olsa güzel şeyler kattınız.
          Daima güzel kalmanız dileğiyle, unutmayın,
          Kelimeleri ve yıldızları.

ya ben abpk’yı tekrar okuyacağım sanırım, çünkü özledim bayağı

gud gürlz layk bad buyz'a yb lütfen