Bir balığın ölecek olmasına rağmen yemin peşine düşmesinde benim payım var. Ben Adolf Hitler'in yaptıklarının bir cezasıyım. Dünya karanlığa boğuluyor çünkü  üzerinde yaşayan benim. Denizler tsunamilerle şehirleri yıkıyor çünkü o denizin suyuna, iskeleden ayaklarımı uzatmıştım şöyle bir, küçükken. Patlayan bir silahın tetiğinde parmak izlerim var ve elime barut kokusu sinmiş. Kurtulamamıştım. Ben Alex Turner'ın yere attığı mikrofonlarım. Kan en hızlı benim parmaklarımda kuruyor. Bunu söylemiş miydim sana? Hayır, kimseye söylemedim. Elim karanlık bir suyun üzerinde, yardım beklercesine havada duruyor; ne gelen var ne giden.

Ben sadece geçmişe takılıp kalmış, yazıyorum. Kalemlerim tükenmeye başladı. Gelecekte daha fazla kalem var mı? Kötülüklerle dertleştim geçen gece, dumanaltı. Karanlıktı. Beni oraya onlar götürdü ama geri getiren onlar değildi. Chopin'in cenaze marşı çalınıyor. Ölüler ayağa kalktı. Görüyor musun? Şu soldan ikinci benim. Senin yüzünden öldüm. Şimdi seni götürüyorlar karanlığa. Ağlıyorum. Biraz sev beni. Gül biraz. Yaklaş biraz. Seni affediyorum. Büyük adam, Ümit Yaşar.

Az önce kafamın üstünden bir kuş geçti ve bana şöyle bir baktı. Kuşun derdi ne? Göremiyor mu ağzımdan, burnumdan kulaklarımdan fışkıran karanlığı? Kör olmalı.

İnsanlar bana birini anlatıp duruyor. O kişi kim, hiç bir fikrim yok. Başka bir kişilik benimsetmeye çalışıyorlar bana. Bir şeyi yapmama nedenim sadece biri istedi diye bile olabilir. İnsanları memnun etmeyince memnun oldum dün. Onlar memnun olunca da ben memnun olmuyorum. Bu bir döngü ama bu döngünün iki ucu birbirine bağlı değil. Ya da ben insanlara bağlı değilim.

İki gün önce fark ettim. Kaslarım yok ama ben de güçlüyüm. İnsanların olmamam gerektiğini söylediği kişiyim.
İnsanlar kim olduğumu söylüyorlarsa, işte o ben değilim.

Ha bir de, aşktan söz etmeyi bırak dalgalara.

İnstagram: hilalarslaaan