Herkese merhaba,
Çok, çok uzun zamandır yoktum. 4 koca yılı hem buradan, hem yazmaktan çok uzak bir şekilde, hayatta kalmaya ve kendimi bulmaya adayarak geçirdim.Ruhsuz'dan sonra tek bir kelime bile yazmadım.Burayı darmadağın bir halde bırakıp gittikten sonra bile sizden o kadar çok mesaj aldım ki. Bazen gördüğüm bir kaç yorum yüzümde uzun zamandır varlığını unuttuğum çok heyecanlı gülüşler bıraktı. Şimdi gittiğimin aksine çok farklı bir insan olarak şunu söylemeye geldim: Geri dönüyorum.
Hala burada olan ve beni dinlemek isteyen birileri var mı bilmiyorum. Bazen hala Ruhsuz'u bekleyenlerden mesaj alıp çok duygulanıyorum, o konuya da geleceğim.. Ama 4 koca yıl yazmaya küstükten sonra nihayet, beni dinleyenlere anlatmak istediğim birikmiş onca şeyi anlatmaya kendimi hazır hissediyorum.
Size giderken umudum olduğunuzu söyleyerek gitmiştim. Gerçekten de öyle oldunuz, bana rağmen benden vazgeçmediğiniz için çok teşekkür ederim. Ama artık ben size umut olmak istiyorum, uzun süreden sonra ilk defa beni heyecanlandıran, içime umut dolduran bir şeyler yazmak, anlatmak istiyorum. Size umut olacağım bir hikaye ile dönmek istiyorum, döneceğim de.Ruhsuz'u elbette unutmadım. Artık onu yazan 18 yaşındaki ürkek kız değilim. 24 yaşındaki bu kız bir şeyleri farklı yapmak istiyor. Bu nedenle Ruhsuz'u baştan düzenleyip final vereceğim, hala bana acı versede bu konudaki sözümü unutmadım. Sadece önce yazmak ile barışmak istiyorum. Ruhsuz bizim en özelimiz, mükemmelimiz de olsun.
Çok yakında olmasada yakında buluşacağımızı söyleyebilirim, hatta 2021'i bizim yılımız yapacağıma dair minik bir söz bile verebilirim.
Son olarak, 11 yıllık yazı hayatımın büyük bir bölümünde aynı kalemi paylaştığım, ahiretlik betam @AycaKavraz 'a burdan teşekkür ederim. Beni yazmaya döve döve geri döndürdüğün için. Sizi şimdilik, betası olduğum ve yeni kurgumda da göreceğiniz mükemmel hikayesi ile bırakıyorum. Tekrar görüşünceye dek, hoşçakalın. <3
https://www.wattpad.com/story/247330049
