Jestem literką A. 
Jestem numerkiem.
Jestem dorosły, ale jednak nie jestem, jestem małym pięcioletnim chłopcem.
W przyszłości zostanie po mnie kilka wyblakłych kartek, niewypowiedzianych słów i parę oddechów, unoszących się w powietrzu.
Przedstawiam się jako A, bliżej mi do bycia A, niż do bycia numerkiem.
I choć na świecie żyje dużo ludzi, przedstawiających się jako A, a mój numerek jest jedyny - nadal wolę być A.
Jestem A i lubię pisać, bo to mnie definiuje.
Jestem.
Właściwie kim jestem?