Merhaba güzellerim. Bugün bir nostalji yaşayayım dedim ve yazdığım hikayeleri okumak istedim. Bugün basketbolcu kitabımı baştan sona kadar okuyup tüm yorumlarınızı okudum. O kadar güldüm ki anlatamam. Bir o kadar da duygulandım. Üç sene olmuş kitabı yazmaya başlayalı. Zaman ne kadar hızlı akıp gidiyor. Çok tuhaf. Bu hikayeleri işe başlamadan önce yazmıştım o sıralar hem KPSS ye hazırlanıyordum hem de bu hikayelerle vakit geçiriyor kafa dağıtıyordum. Şimdi dönüp tekrar okuyunca her şeyin ne kadar değiştiğini bir kere daha görmüş oldum. Eskiden yazdığım yazılar çok hoşuma giderdi beğenerek yazardım, şimdi bakıyorum da ne kadar acemiymişim ve ne kadar toymuşum. Basketbolcu kitabı eski Betül’ün yazacağı bir hikayeymiş, şuanki Betül böyle bir hikaye yazmayı bırak başlamazdı bile. Bu üç sene bana neler katmış onu çok ama çok daha iyi anlamış oldum. Soracak olursanız da keşke o üç sene önceki Betül olsaydım. Hayatın başka zorluklarına göğüs germiş olgun bir birey olmak yerine, Buğra ve Eslem’in aşkı için yeni maceralar bulup yazmak isterdim açıkçası. İyiki böyle bir hikayeyi yazmışım diyorum. Tabii gönül isterdi ki bu hikayeyle bu kadar okuyucuya ulaşmak yerine her yaşa hitap eden polisiye, dram vb türde romanlarla tanınıp yazar olmaktı hayalim ama Wattpad de böyle bir platform biraz saçmalamak sizi popüler olmanızı sağlıyor ve evet bende o kurbanlardan biri oldum. Neyse bu beni üzmüyor aksine mutlu ediyor çünkü hala hikayemin devamını merak edip “Devamı ne zaman?” diye yorumlar atılıyorsa demek ki bir kaç güzel kalbe ulaşmışım demektir. Basketbolcu hikayesini merak edenler için açıklama yapayım şuan hikayeyi devam ettirmem için vaktim olmuyor maalesef, nöbetli bir işte çalışıyorum sağlık çalışanı olduğum için ve aynı zamanda üniversite okuyorum. Ama size sürpriz de yapabilirim her an beklemede kalın. Sizleri çok seviyorum güzel kalplerinizden öpüyorum…. Betül
