İşgalin maalesef birinci yılı. Kendi fikirlerimize karşıt bir şeye şahit olunca hangi yüzyılda yaşıyoruz deriz genellikle ama bu kadar "gelişmiş" olduğu savunulan dünyada canlı canlı soykırıma şahit oluyoruz. Ki o da yarım yamalak bir şahitlik. Televizyonu, telefonu kapattığın an ya da kanalı çevirip, parmağını kaydırdığın an biten bir şahitlik. Bugüne kadar doğru dürüst kan görmemiş insanların, parçalanmış bedenleri kanıksadığı bir şahitlik. Videolarda görünen görüntü kadar bir şahitlik. Gerçek yaşananın kaçta kaçıdır kim bilir gördüklerimiz? Oturduğumuz yerden şöyle böyle yapsalarmış demeye hak gördüğümüz bir keşmekeş. Başta yanlış yazmışım bu işgalin birinci yılı değil 71. Yılı. Daha fazla şey söylenebilir belki ama yazarken onların acısı üzerinden edebiyat yapıyormuşuz gibi hissediyorum.