Etrafta ağır bir sessizlik var. Ve konuşmam yasak, bu yüzden çığlıklarımı yıllarca hep içimde tuttum.  Şimdi onu bıraktım ve kelimelere döküyorum. Çünkü aksi takdirde onları içeride tuttuğum zaman işler daha kötüye gidiyor. Ve sonra kendimi daha da kaybolmuş hissediyorum. Ben o duygudan kaçmak ve bana hayat veren karakterlere hayat vermek için yazıyorum.✨   (Not: İlk kurgum çok yakında yayında olacak. Umarım seversiniz...)