güneşin sözü var bir gün banada doğacak

Ne oldu biliyor musun bu yazamadığım sürede 
          Krizlerim artı ilâçlarım çoğaldı hissiz olan yüreğim buz kesti hatta evet evet kangren oldu yüreğim  ve kesip attım o parçayı yağmurları severdim ya hani daha doğrusu yağmur sonrası toprak kokusuna aşıktım ya hani artik yağmur yagacak diye ödüm kopuyor önce sadece yağmura bakarmışım gökyüzüne hiç bakmazmışım şimdi karabulutlar korkutuyor beni diyorum ki yine kim kızdırdı gökyüzünü kim karartti gözünü de akıtıyor yine yaşlarını koşarak gelirdim ya hani yüreğine artik yürüyemiyorum mesela avuçlarıma alırdım  ya hani yüzünü ellerim tutmuyor mesela yazamiyorum artik sancılarım oluyor titriyorum öldüm diyorum bu kez bitti diyorum evet bu kez gerçekten öldüm diyorum yine yaşıyorum saçlarım mesela hani çok severdin artik her bir teli daha da beyazladı yinede seviyorum biliyor musun diyorum ki gelse beyaz bile sever diyorum dahada çok bakiyorum anlican gönül yaram herşey yolunda 
          Sen nasılsın?....

Seni severek ne büyük işlere kalkışmışım ben ..

Rabbim tüm islâm aleminin kurban bayramını hayırlara vesile kilsin inşAllah 

Neyin bedelini yaşıyor bu küçük bedenim 
          Neyin acısına alışıyor yaralı KALBİM 
          Aşkı daha taniyamamis animsayamamis yüreğim 
          Gözleri mi kapiyorum en sevdiğim yerdeyim yeşil ligin içinde ayaklarımın altından sular akıyor kuşların sesi huzur veriyor evet evet sırf bu rüya için hiç uyanmak istemiyorum yanımda huzur koynumda güven var burda benim dünyamda hiç kötü insan yok ne kadar masumlar bak görüyor musun köşeden bize gelen pamuk sekerciyi hadi tek bir seferlik bile olsa gidelim köşedeki lunaparka ben özledim duyuyor musun özledim hiç yasayamadigim cocuklugumu hiç doyamadigim cocuklugumu çok özledim seni özledim toprak kokulum senden sonra insanlar ağır geldi bana senden sonra kötü geldi bana ve beni kimse iyilestiremedi o yüzden hep uyuyorum çünkü sen hep sariliyorsun bana biliyorum....

Kalbimdeki acının tarifi yok 
          Kalp kırıklıklarımın telafisi zor 
          Nefessiz yaşamayı öğrenmek kadar acı bir durum yok
          Gözlerim kapanıyor istemsizce 
          Köşe bucak kaçıyorum insanlardan sahte yüzlerden 
          Hiç bir şeyim yokmuş gibi beni görmezden gelen aynı simalardan 
          Yorgunum bitkinim caresizim çıkamıyorum kalbimin batakligindan göremiyorum önümdeki yolu uyumak istiyorum uyanmamak istiyorum kimse beni görmesin duymasın benimle ilgileniyorlarmis gibi gozukmesinler istiyorum bi rahat bırakın ne olur bi düşün yakamdan da uyuyayim....
          

Kimseye soyleyemediklerim hiç kimseyle paylasamadiklarim var
          
          Ne acı allah'ım sigaramla konuşmak ne yapıyor gülüyor mu mutlu mu mutsuz mu diye düşünmek kendi kendime bile resti cekmisken ne halde olduğum umrunda bile olmayan birisi için yanmak
          
          Sevmiyorum artık diyememek adını bile unutmak varken hergun cirpinmak hemde seni hiç görmemiş görmeyecek biri için
          
          Canım yanıyor kahve gozlum seni af etmek allah'a mahsus olsun ne ahım nede bedduam var ama beni mahkum kıldığın haplar beni hergun hissislestirirken ınş sen mutlusundur...

Sensiz darmadağınım 

Bir insan kurtulmak isterken nasıl bu kadar bata bilir??? 
          
          Maraşlı....

Kalp kırıklar ile dolu olunca sancısı da ağır oluyor....
          
          MARAŞLI ASİ

Yüreğimdeki en sessiz dilsin 
          
          Kalbimin en karanlık kuytusu 
          
          En can yakıcı çığlıklarısın 
          
          Beni yakan hasretine sen hiç bir zaman uğrama 
          
          Ben dayandim da sen dayanamazsin 
          
          Ben sensizligi tattım ama sen hasret çekme 
          
          Sana bedduam yok kirginligim çok 
          
          Sen mutlu ol ben alıştım duygusuz bakışlara