Hayata dair bir şeyler öğrenmeye ve sınanmaya gelen sizlerden biriyim ben de.Hepimiz farklı olsak da genel bakışla aynı evreler geçiyor .Yokuşlar hep yoruyor,gül bahçeleri sandığımız bazı yurtlar kafesini içten içe örüyor.Haykırıyoruz bazen boşluğa yankılanıyor sesler,hapissiz dört duvar arasında.Bazen nefesimiz saksafon sesi çıkarırken bazen hıçkırıklarımız kara deliklerce yutuluyor.Ben de sorunlarımda bazen takılı kalırım,bazen bir bulmaca gibi çözerim.Bazen düşer,bazen koşarım.Bazen güler,bazı bazı ağlarım.Dünyam,kitaplarım.Onlar birer öğretmen,söz hakkının olmadığı sanılan.Oysaki ben en çok kitaplarla konuşurum.Biliyor musun beni çok iyi dinler onlar.Benim onları dinlediğim gibi.Satır aralarında hayallerim,yıkılışlarım,sırlarım.Güvenilir sırdaşlarımdır onlar benim.
Bilir misiniz kendini aramak ne zordur.Aynı zamanda kolaydır da.Çünkü Rabbimiz yarattığı her şeyde bir hikmetle kendini göstermiş.Kuran-ı Kerim gibi mukaddes kitapları ve peygamberleri bize yol göstersinler diye göndermiş.O öyle bir hikmet,bilgi sahibidir ki bizim aklımız bazı yaradılış hikmetlerine ermez.Elimizden geldiğince gördüğümüz hikmetler bizi Allah yolundan ayırmaz inşallah ve hayırlı kullar olabiliriz.
Allah'a emanetsiniz...