V'den korkuyorlardı çünkü V sadece bir kişi olmaktan çıkıyordu.
V bir fikir oluyordu yavaşça ve bu fikrin onların sonu olacağını da çok iyi biliyorlardı.
V'yi ben bile durduramıyordum çünkü artık V sadece ben değildim.
V öldürülen kadınlardı, bastırılmış hayaller, yaşanmış acılardı.
V her kadının içindeydi, benim V olmayı kesmem de V'yi yok etmezdi.
Ama kadınların içinde ki V, işte onlar bir gün tamamen kazanacaktı.
Ben bir gün ölsem de V yaşamaya devam edecekti, işte bunu bilmek her şeyin değdiğini gösteriyordu.