sudenaz.

meleğim

şehre bi film geldi,sen yoksun olsun.

daha filmi anlatmadan ağlarsın sen nasıl bir insansın.

Şeref suyum, kan aşım

senle başka bi baharda belki tekrar buluşuruz,

merhaba bay dünya,ben sizin asfaltlarınıza kefilim.

Ve ben anlamayışlarınıza anlam yüklemek üzere gelmedim,beni anlamayışlarınızı geride bırakıp anlamımı arayışımda ruhumu bulmuşluk hissini ilk defa tadabildiğimi hissettim. Hayatımda bu denli güzel bir kargaşa,bu denli güzel bir kalabalık görmedim. Eski yıkık dökük bir kilisenin merdivenine saatlerce seni anlatabilirim, aynı kilisenin yıkık dökük merdiveni,beni sende seni bende gördüğünden beri,kendimi kendimde değil kendimi sende bulduğumu hissettiğimden beri. İlk bahar sıcağının ortasında en güzel yağmurların gökten yere düşüşüne beraber şahit olduğum en kutsal olgu sensin. Bu denli yoğun hissedebiliyorken bir ömür daha bekleyişler istemiyorum kendimde. Sende daha fazla düşünme,ben bile bilmiyorum neden bu denli yakın ruhum sana.

al zulanda sakla beni ben yoruldum

aşk bizim kahroluşumuza denk bir olgu Letavitsa, aşk senin bende var oluşun,benim sende yok oluşumdu. sen bende varken beni benden uzak kılabilecek en şerefli ruhtun ama sana bir ruh değil,sana bir ten lazımdı. ruhunu yücelten benim aşkım,kahreden de bunları benim düşümmüş gibi var olmamış gibi hiçe sayılmasıydı. Letavitsa,ben sende var olmayı düşlerken seni kendimde var edip yok oluşuma da şahit oldum,senin benden gidişini kendi gözlerimle izlerken suskunluğumu korudum,bunların hepsine bir saygı duyarak beni nedametlerinden sayma. Letavitsa sen şeytani ruhların en şereflisiydin,bir ay parçası kadar kusursuz bir var oluşun kendisi sensin,sana lanetler ya da beddualar okuyacak yaşa geldiğimde bunları bir bir düşünmek isterim ki şayet o yaşa gelebilecek kadar büyütemeyeceğim bu ruhu.

ve tüm benliğimle diyorum ki. kimse sen değil. herkes aksini iddia etse bile.