kütüphanedeki sırrın kurgusundaki detayları güzel işlemişsiniz. Şu sayfalar arasında dolaşmak ve hikayenin verdiği duygulardan etkilenmek gibi fantastik ögeler...Mekan olgusu farklı ve özgün olmuş. Yalnız o detaylar daha özverili bi üslubu hakkediyor, acizane. İkili diyaloglarda her şey bir anda geliştiği için karakterlerin ruh değişimine şahit olamıyoruz. Bir an karar veriyorlar, bir anda değişiyorlar. Bizden habersiz... Ve fantastik öğelerin daha detaylı işlenmesi, hikayeye inandırıcılıkta getirir. Öyle ki biz hakikatten kitapların arasında yaşanılabilirmiş gibi hissetmeliyiz, üslubun bizi buna inandırmalı. Bir de son olarak, bu kurgunun omurgası ne? Serüven mi, aşk mı? Fantastik öğelerin içinde kurgunun bel kemiği serüven, serüven esnansında gelişen yardımcı kurgusu aşk olsaydı, hikaye tadından yenmezdi gibime geliyor, çünkü orjinal fikirler var.Kurgunun özgün yanları sıkı olduğu için sessiz kalmak istemedim. Bu kurgu daha iyi işlenebilir, diye düşünüyorum. Başarılar dilerim.