“Birbirimizi asla bırakmayacağımızı söylediğimiz lakin tutamadığımız sözün ardından bilmem kaç sene geçti. Sen gittikten sonra burası çekilmez oldu, kuşların cıvıltısı, ağaçların yapraklarının sesi hepsi bir anda soluverdi, meğersem onları duymamı sağlayan senmişsin, gülümsemeyi, sevilmeyi bana hissettiren. Şimdi ise tam tersi duygular içerisindeyim. Seni suçlayamam bunu kendime ben ettim güzel duyguları seninle yaşarken kötüleri hep kendime hapsettim.”