okyanus.

Ruhuma takılı kalmışken, nasıl silebilirim seni hafızamdan?

Herkesin çiçeğini sulamışsın da benimkinin saksısına izmaritini atmışsın gibi.

ne zaman yalnız, çaresiz hissetsem geçer bir yerde yalnız oturur onun yanımda olduğunu hatta sarıldığını düşünürüm ve bu düşünceyle sakinleşirim fakat ben ne zaman yalnız, çaresiz hissetsem sebebi o olur. sığınacak tek liman olarak onu görsem de daha önce kötü hissettiğim zaman onu hiç yanımda göremedim.

birinin beni gerçekten anladığını hissettiğimde oturup hıçkırarak ağlamak istiyorum çünkü ben bile beni anlayamıyorum

önce uyanmaktan korkmaya başladım, uyanınca ki gerçeklerle yüzleşecek cesaretim yoktu. şimdi uyumaktan korkuyorum çünkü rüyalarımın gerçekliği en derine saplanıyor 

yapılan yanlışları affedip geçerli sebepleri vardır diye görmezden geliyorum ama uyuduğum an elinde saat olan beyaz tavşan yanıma geliyor 

bir kere yaşayıp geçti dediğim her dönemi farklı insanda tekrar yaşıyorum döngüyü sikeyim

okul hayatı, arkadaşlık ilişkileri kadar yoran hiçbir şey yok