‏‏

Bir gün sen de anlayacaksın eve dönmenin evi terk etmekten daha zor olduğunu.

"Güneş doğdu ama yasta."

Gitmeyi istedim defalarca kez. Kendimden, kafamın içinden, odamdan, evimden, şehrimden hatta ve hatta ülkemden. Gitmeyi istedim ama bak öyle lafta değil. Pılımı pırtımı toplayarak. Sanki hiç doğmamış hiç var olmamış gibi gitmek istedim. Adımı, kokumu, bakışımı, gülüşümü kimse bilmesin. Hiç tanınmamış olmayı istedim. Saha doğmadan anne rahminde ölü kalmayı, anne rahminden cesedimi alsınlar istedim. 

Hani bir şeyi tamamen bitirmek istersin. ben onu yapamadım.

Kendimi de kinimi de asla kaybetmem.

Birini eskisi kadar istemediğini fark etmek çok güzel bir şarkıdır belki ama anısı seni hep ağlatır.

Pek iyi değilim Varenka. Duygularım ölmüş gibi.

Tut ki ahlâksızım, kasıklarında çizdiğim daireden sana bir ev yaparım. 

Kimsenin beni bulmasını istemediğim bir sabah. 

Katı değilim, içim boş. Gözlerimin ardında uyuşmuş, felç olmuş bir mağara, bir cehennem kuyusu, alaycı bir hiçlik duyumsuyorum.