atlas.

sınırlar vardı seni benden alan hatta mesafeler sanki birleşmemizi engelliyor gibiydi, evrenin bu adi oyunu kırdı bizi biliyorum boynun kırık bi köşede ağlıyorsun ama artık yoluna taş koymak istemiyorum, canımdan canın çıkana kadar kanatacağım bedenimi.

ölmek istemiyorum genç yaşımda bu baharların ardı arkası kesilmez, belki çiçekler açar boynunda başkası koklar göremem seni. ölmek istediğim zaman 50'li yaşlarında hissederim kendimi, sen çoktan boynunda ki çiçekleri kurutmuşsun başkası ile.

fazlasıyla kırgınım sana içimdeki bu öfke de sevgi de bitmiyor özlem doluyorum, patlıyorum ona buna. koskoca 3 yıl geçti üzerinden bana olan ihanetini unutamadım biliyor musun? ha bir de o güzel gözlerini şimdi kim bakıyor bilemem ama bir aralar bana bakıyorlardı. ellerini tutmayı özledim şimdi kiminle birleşiyor parmakların? hayatımdan çıkmana gerek var mıydı sahiden? her gün seni düşünüyorum kafamı bozuyorsun sen benim eylül, öyle bir gelip geçtin ki fark edemedim kalbimi deşmişsin. kokunu unuttum belki biraz da sesini ama hatırlıyorum bana bıraktığın bir kaç sesli mesaj ile, fotoğrafların da duruyor hem doğum gününde sana verecektim hatırladın mı? şimdi 3 yıldır cüzdanımın cebinde duruyorlar. seni unutmak istemiyorum böyle bir kutsanmış insanı unutmak tanrıya şirk koşmak gibi bir şeydir. bu sözümü hatırladın mı? bulduğum her fırsatta sana söylerdim güler kızardın. sahi beni kıskandığında ki vuruşlarını bile özledim biliyor musun? sanırsam seni hiç unutmayacağım kendime lanet ediyorum unutmak isteyen kim? sana fazla uzağım ama ensende hep bir rüzgar olarak hisset beni olur mu? seni yıldızlar kadar seviyorum birtanem, dünyadaki insanlar kadar da nefret. hatırla beni her bir köpek görüşünde unutmazsın sen biliyorum. bende gitsem bize fazla ağır olur bu yükünü ömür boyu çekeceğim güzel kadın. 

bastırılan duygular,
          şimdi açığa çıkıyor.
          yanımda olmasan bile sen 
          herkesten çok yakınsın bana 
          tenimde hissettiğim her kesik
          senin nefesinin bitişi idi
          adımların uzaklaşırken sessizce
          çığlıklarım hep seni takip edecek.

gözlerinden kendimi izlemek, ellerinden ellerimi hissetmek isterdim artık çok uzaksın bana kapında yatmaya mecbur etme beni de gel artık. beyaz güllerin hepsi soluyor siyah olmasını istemezsin değil mi? seni sevdiğim gibi kalmanı isterdim oysa ki fazla değişiyorsun. ben arda denen piçi bile kabul ettim bu ilişkide sen beni bile kabullenemedin kendi içinde.

sende var mıyım? yok muyum? çok sordum bunu kendime bilemem belki ama sen benim için hep var olacaksın belki bir sahilde, kaldırımda, gördüğüm her güllerde seni sayıklayacak bu aciz bedenim, sen kendini onca adama satarken yine seni isteyecek bu yitik ruhum, her zaman ki gibi adını söylerken bulacağım bu dilimi sabahları ve sana satırlarca şiir yazarken o piçin yüzünü şiir olarak adlandıracaksın sen, o seni böyle sevmeyecek sevemeyecek, ama ben güzel kadınım ne olursa olsun bu büyük bedenini saklayacağım küçük kalbimde.

fahişeler de yaşar yaşatırmış, hatta bazıları vardır ki aldatır ve aldatılırmış.

yürüdüğün yollarda bir sokak lambası olacağım, seni sarıp sarmalayacağım ne kadar istemesen de beni güzel kadınım hep dibinde biteceğim. arda'dan ayrıldığında omuz arayacaksın yanında olacağım ya sonra? başka adamların altında yatarken senin yokluğuna bile sadık kalan ben ne olacağım? senin bedeninin altında mı ezileceğim? bak, yine bırakıyorsun beni boynum bükük kalıyorum. küçücüğüm ben korkuyorum anne edasıyla arıyorum seni tattığım her yeni bedende. eylül ayları seni beklerken hangi çocukla kutlayacaksın doğum gününü? acımıyor musun bana hiç? aciz ruhum seni isterken hangi sahilde beyaz gül alıyorsun ondan? muhtaç kalacaksın bu sevgiye inan arayacaksın belki beni, perişan da olsan yine kabul edeceğim seni gelecek misin? artık sevmiyor musun beni? eskisi gibi saçlarımı okşamayacak mısın?  bu sorular ne zaman bitecek güzel kızım? o kadar yoruldum ki sana gelecek gücü bile bulamıyorum kendimde, kendime bile yetemiyorum o büyük bedenine nasıl yeteceğim? öyle üzüyorsun ki beni sadece kırıklarımla yaşıyorum, 17. yaşları hep aşk dolu olurmuş sol yanım neden ağrıyor birtanem? kalbimin üstünde mi uyuyorsun? neden hissedemiyorum artık seni? yoksa yokluğun mu sarıyor tüm sokaklarımı? şehirlerim sana yenik düşerken surlarımı ezip geçiyorsun ama sen. bitap düşüyorum yine sana, anlıyorsun gülüyorsun ya canımdan can akıyor sanki sana. ne olur beni de anla sevgili kadın toparlayamıyorum artık bazı şeyleri, muhtaç gibi geberiyorum yollarına, ya beni de götür ellerinin yanına ya da al bu kalbi sök o uzun parmaklarınla. birlerce sevgi binlerce lanet belki anlarsın artık beni, aşktan bihaber kal seni bekliyorum bu gece de, seni seviyorum bu gecede. 

o sokak lambasını da, sana verdiği beyaz gülleri de sikeyim. 

dudaklarında hayatı bulmuşken zehir etme bana nefes almayı, tattığım her yeni bedende seni arıyor gözlerim, ellerim. eskisi gibi değilsin gülüşlerin artık insanı mest etmiyor, gözlerine bakınca içinde kaybolmuyorum, yoksa ben mi değiştim güzel kızım? artık seni sevmiyor muyum? 4 yıla sığdıramadığım bu bedeni bırakmak yük oluyor omuzlarımda senin kadar büyük değilim ben taşıyamam her bıraktığın dertleri. beni de anla istiyorum uyut boynunda yine kucağına al sar sarmala beni, çok mu şey istiyorum birtanem bi kere sevseydin beni o tuttuğum eli bırakmazdı ellerim içlerinde kaybolurdum, lakin sevgim bedeninden taştı taşıyamıyorum bu düşünceleri kafamdan ne kadar silmek istesem de seni, başakşehirin sokakları gelir aklıma, belki bi koku belki bi öpüş.