Flex ko lang yung mga strangers dito sa wattpad na naging friends ko na rin and thank you sa mga followers ko na kahit di naman nila ako kilala ay finofollow ako. It seems so ironic to me, na kung sino pa kasi yung nakakilala sayo, sila pa yung di sumusuporta. Sila pa yung nagpapahina ng loob mo. Sila pa yung kumuquestion sa kung anong kaya mo. Sila pa yung patagong tinatawanan ka ngunit ewan ko ba, patagong tumatawa pero nakikita mo naman. Sinadya siguro para matauhan ako na nababaliw na dahil sa ginagawa ko. Gusto ko lang namang maging into something yung mga frustrations ko. Sa kabila nito,Yung mga strangers pa ang nag eencourage sakin sa gusto kong gawin. Sa kanila ko nakukuha yung lakas ng loob gawin ang gusto ko. wala. Naiiyak lang ako sa post kong ito. Thankful ako sainyo. Nagdrama pa ako. Eh totoo naman kasi eh. Yun yung realization ko. Masakit kasi yun para saakin. Nakakababa ng self esteem. Anyways, Thank you 50! sana madagdagan pa haha