mariá

fihi ma fih'im

"renkler vardı, sesler şarkılar vardı. bazen öyle anlarımız olurdu ki alev saçlarından kıvılcımlar saçılırdı, gözlerinden yıldızlar görünürdü. bütün dünya nurla dolardı. cümle alem bir kalp olup damarlarımıza akardi. şimdi hiç renk yok..."

"ey insanlar! içinizde en bilge kişi, Sokrates gibi bilgeliğinin gerçekte bir hiç olduğunu bilendir."

9|acı bana, ya rab!                                      
          ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, 
          benden nefret edenler yüzünden   
          çektiğim sıkıntıya bak!
          
          

見たことがない