luna

mürekkebim, saçlarımda intihar eden kızın kanlarıydı.

elini tutmak istediğimi söylüyorum ona. hava hafif rüzgarlı. rüzgar da biliyor ya  geceden güzel saçlarının kokusuna bayıldığımı, kalbimi delmek istercesine savuruyor kokusunu ciğerlerimin en derinine. gökyüzüne yakışan ufak ufak gülüşleriyle uzatıyor elini elime. oturuyoruz konuşmadan bakışlarımızda hüzünlü bulutlar dolaşıyor. biliyoruz son gecemiz olduğunu. ondandır ya sessizliğimizin sebebi. birimiz konuşsa diğerimizin sağanak yağışlarını akıtmaya başlayacağını biliyoruz. son gecemiz ya hani, öpsem yıldız tozu dudaklarından. sevgim tozlarına karışsa, ruhunda can bulsa...

güldüğün zaman yaşadığımı hissediyorum

çok kırdılar beni deseydim ya sana; açıklamama bile izin vermediler, pranga vurdular sözlerime deseydim... yine de, yine de akıtır mıydın zehrini ruhuma? 

milim milim öptüm, kokladım içime çektim seni jeon. kendimi unutsam da seni unutmak istemedim. 

her şey değişiyor sevgilim; caddeler, sokaklar, evler... gün geliyor aşk nefrete dönüşüyor. gün geliyor benim sana olan hislerim yok oluyor. üzgünüm, ben artık aynı yolu yürüyemiyorum. 

sokağıma değsin adımların. koynunda yatayım, ninnilerle uyut beni. kirpiklerime değsin gölgen. papatyalar yetiştir saçlarımda, gözyaşlarınla büyüt. sonra öp, nefes ol onlara. sev beni, çok sev. 

Bi sürü bi sürü fic yayınlamışsın hepsini okicam şimdi tek teek ♡

ben, sana koşamam. ellerimden tutup kaldırmazsın beni düştüğüm cehennemden. 

"küçüğüm" diyorsun. " küçüğüm nedir seni bu denli yaralayan ? nedir senin gülüşlerini solduran, canını yakan ? " sizsiniz sebebi diyemiyorum, yaralarım daha çok kanıyor ve siz asla fark etmiyorsunuz.