Stresle baş edememek çok kötü.Yolundan sapmak çok kötü,bir kere saptin mi yolundan,geri dönemiyorsun.Önüne çıkan çiçekleri seviyorsun gün batarken.Nefeslenip dinlendigin yerde bi bakıyorsun karanlık çökmüş kaybolup kalmışsın elindeki çiçekle.O saatten sonra tek amacın hayatta kalmak.Yolunu unutuyorsun.Hayatta kalmak zorunda olduğunu öğrendikten sonra ayakta kalamiyorsun.Güneş doğsa da zihninde dolaşıyor karanlığın sinsi fareleri.Kaybediyorsun.Kaybettikçe o eksikliğe alışıyorsun.Alışma!Hayatta kalmak güçlü kalmaya yetmiyor.Gücün sonsuz tanımı var.Gücün sonsuz sınavı var.
