දැන් අපි වුජි අහමු...
හායි කොහොමද...
එහෙම කියාගෙන අවසිහියෙන්ම අර මගුල් තාලේ අල්ලගෙනම අනිත් පැත්ත හැරිලා... නතර වුණා... ඒ සනිකවම ආයේ මං දිහා හැරිලා බලලා ආයේ මං ඉන්න දිහාට හැරුණා... කෙල්ල අතේ තිබ්බ හෙඩ් සෙට් එක ආතෑරුණා...
ච්... ච්...චු...ටි...අ... යි.... යේ...
ඇ... ඇත්... තට.. ම... ඕ... ඔහ්... ඔයා... ද්... ද...මේ...හ්..
මට හිත ඇතුලෙන් හීනා මොකද මං ගෙදර ආවේ මාස හයකට පස්සේ... මේ දඟ වැඩ දකින්නේ නැතුව මට තිබ්බ පාළුව දන්නේ මංම තමයි.... ඒත් මං හීනා.....
මේහ්... දවසක මෙයාල එක්ක වුජි අහමු හොඳේ....
අන්තිමට ලියපු පොඩිම පොඩි කොටසක් දුන්නේ... තරහා වෙන්න එපා ඉතිම්
ඒත් එක්කම චුටි දෙයක් කියලා, ඔයාලගෙන් උපදේශක් ගන්නත් එක්ක ආවේ... ඒ නිසා පුළුවන් විදිහට ඔයාලට දැනුණ දේ කියාගෙන යන්න,
කතාව හොඳයි ද... මං අළුත් නේ... ඉතින් හදාගන්න අඩුපාඩු ගොඩක් ඇති... තාම ඔයාලට පැටලෙනවා... එක මට තේරෙනවා. ඒ වගේම තාම එක තැනයි ඕපන් අනිත් පැත්ත එහෙමමයි... මට එකපාර ඔක්කොම ඕපන් කරන්න බෑ යාළු... පුළුවන් තැන් මං ඕපන් කරලා හෙමින් හැම දේම නිදහස් කරලා දෙන්නම්... තාම මට මේක කොච්චර දුරකට ඇදෙයිද කියන්න බෑ... ඒත් 50 52 හෝ 50ට මෙහායින් මං මේක නතර කරනවා... ඉක්මනින්ම කතාව දෙන්නම් හොඳේ...
The plan of destiny එක්ක මං ඉක්මනින් එන්නම්... හැමෝටම බුදුසරණයි, ජේසු පිහිටයි... ♥️
මං ත්යාෂු.