Yıldızlar Ölmek Zorunda | KESİT
"Ölüme arzu duyanlar kazanır." diye konuştu ağır ağır. Elini kalbinin üzerine koydu. "Ben burayı yaşatmaya çalıştıkça kaybediyorum Kardelen."
Yanında olduğum bunca zaman bana hep sırtımı yaslayacağım güçlü bir duvar gibi görünmüştü. Üzüldüğümde, kırıldığımda ve her umutsuzluğa kapıldığımda omzumda hissettiğim güvenli eli, hiç bitmeyecek bir hismiş gibi geliyordu. Oysa şu an kalbinin üzerinde duran eline baktıkça geçen o koca zaman boyunca acı çektiğini görüyordum. Karşımda duran bu adam omuzlarındaki yükten kurtulmak istiyordu.
"Kalbin," dedim gözlerimi kalbinin üzerinde duran elinden ayırmayarak. "Kalbin kaybolmuş, Karan."
Başını ağır ağır salladı. Son kez derin bir nefes alıp konuştu: "Ve sen kaybolmuş bir kalbi arayamazsın."