Bazen bir gülüştür aklını çelen, bazen bir söz, bazen bir davranış bazense bir gözyaşıdır aklını bulandıran. Seversin, çok seversin hatta delicesine seversin. Öyleki onun için öl deseler ölecek kadar seversin. Karşılık alamasan bile sevmeye devam edersin ama tükenirsin yavaş yavaş. O aklını çelen gülümsemesini sana değilde başkasına sundukça tükenirsin. Senin değilde başkasının yanında oldukça tükenirsin. Ona olan sevgin seni tüketir, vazgeçmek istersin ama kalp bu söz dinlemez. Acıyı çeker resmen. Bırakmaz peşini katiline olan sevdan. Oysa birgün sana gülümsese ne çok şey değişir hayatında? Ama o gün gelmez. Gelmeyeceğini bile bile o günü beklemeye devam edersin. Soğumak istersin soğuyamazsın. Naparsan yap olmaz işte. Sevmeye ve sevilmemeye devam edersin. Bu konunun sonu da bir yere varmazki. Sonu mutlu olamazki. Sever ama sevilmezsin. Bu kadar işte. Acımasızca ama bu kadar...