Nesrin ay

Sen gittiğin vakit kalbim ardında kaldı,
          Yalnız başıma kalakaldım
          Aşk zordur, kordur, ateştir,
          Derin yaralarım dermansız kaldı
          Umutluydum ona "gel" dedim
          Nerden bilebilirdim ki dönmeyeceğini!!
          Ben senin canıdım da sen benim canım değil miydin? 
          Senden ayrılmak bana ölüm gibiydi. 
          Ben sana yakınlaşırken sen hep uzaklaşıyordun.
          Ben hep senindim sen ise hep bir başkasının
          Ben ölüyüm , sen diri
          Nerden bilebilirdim ki senin beni öldürdüğünü
          Ben Mem'dim sen Zin'im olamadın
          Sen gittiğin vakit deli oldum
          Düştüm ve kalkamadım , mutlu olamadım bir daha
          Beni öldüren senin hayalindi
          Yetim yüreğimde sonsuz bir acı
          Dirilmez artık ölü umutlar...

Aynı dili değil, aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir. 

Ben aşkı arıyordum sende ihaneti buldum.  Keşke bulduğum gibi değil aradığım gibi kalsaydın

 Bugün seni düşünmeden yaşayabilmeyi başardığım ilk gün . Hadi topla seni benden.  Kalbim seni uğurluyor. Al bu yara sende kalsın artık beni acıtmıyor!

Ender olsa da bu sabah mutlulukla uyandım
          Bir ve lakin dudakları dualarla  besledim
          Burası bir mezar artık anladım
          Rüyaların ve kurduğun hayallere gömülmüşüm
          Hayatıma yön veren bu artılar ve eksiler 
          Her güzel şeyin önüne kurulmuştur engeller
          Zorlu biter bu yollar
          Pes edersen  elvedalar hatıralar bir son koyar geriye kalır satırlar
          Karanlıkta olsa geçmişim geleceğim geçeceğim o köprüden
          Ve benimle sende gelirsen akar bu gözyaşım