𝓐𝓨𝓣𝓔𝓝

Gt

Ziyanmış...

Yalan mutluluklar...

Aklıma Nazım Hikmet ' in şu mısraları geldi;
          "Şu an yanımda olmanı çok isterdim. Ama değilsin. Sen oradasın; Ve orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor." Sonra devam ediyor Nazım Hikmet mısralarına; 
          "Fakat artık ümit yetmiyor bana. Ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum."

Bilmiyorlar...
          Sana çok yakınlar, dokunabilirler sana.
          Ama dokunmasınlar.
          Sakın izin verme benden başka kimse dokunmasın sana. Teninin sıcaklığını bir ben bileyim.
          Çok şanslı onlar.
          Bilmiyorlar ne kadar şanslı olduklarını.
          Neden şanslılar sen biliyor musun?
          Çünkü onlar benden daha yakın sana.
          Elimi uzatıyorum görüyor musun?
          Tut hadi elimden! Gidelim bulutlara.
          Sen bulutları seyret ben seni...

İçimdeki küçük kız çocuğu her şeye kırgın...

Uzun zaman sonra buraya geldiysem her şeyden uzaklaşmak istiyorumdur...

Bir gün içine sığarım diye sakladıklarım... 
          Bir gün içime siner diye sustuklarım...
          Sonunda "bir gün" kadar uzun bir süre yokmuş, anladım...

Genel olarak mutsuzluk var doktor bey...

Anlaşılan, sadece hayal ürünü...