azinsan2005

Bir insana güvenip ondan darbe yiyince insan nasıl tekrar güvenmeyi seçebilir ki ?
          	Nasıl bir insanı hayatına tekrar dahil edebilir ?
          	Insanlar da bunu bildiklerinden dolayı büyük oynuyorlardı . Ama hatasız oynadıkları da muamma  
          	Kim bilir hata sandıklari belki de ta kendileridir...

azinsan2005

Bir insana güvenip ondan darbe yiyince insan nasıl tekrar güvenmeyi seçebilir ki ?
          Nasıl bir insanı hayatına tekrar dahil edebilir ?
          Insanlar da bunu bildiklerinden dolayı büyük oynuyorlardı . Ama hatasız oynadıkları da muamma  
          Kim bilir hata sandıklari belki de ta kendileridir...

azinsan2005

Hani bir söz yazarsınız ya kilometrelerce öteden birinin kalbine dokunurda asıl yazdığın kişinin haberi bile olmaz o ruh halindeyim işte. Olsun uzaktan sevmekte güzel. Evet bayım cesaretli biri değilim ben.Yağmurun  içine karışan kokunu solumakta güzel. Tenine dokunmak önemli değil. Bayim ben seni gözlerimle de sevebilirim sozlerimle de ve hatta kalbimlede. Eğer bu sözlerim kalbine dokunmaya kalkışsa  o kalbi yerinden söküp senin olmamış gibi davranırsın. Sen böyle güzel sevilirken hiç haketmeyenlere sevgini vermende ayrı bir konu. Gözünün önündekini göremedin hep uzaklarda aradın ama ben buradayım bayim ve gitmeye de niyetim yok. Keşke geç olmadan kalbimin sesini duyabilsen 

azinsan2005

Gece herkeste birçok şeyi çağrıştırırdı bizde. Kimine uykuyu kimine sırdaşı kimine dinlenme yeri kimineyse sadece bir gece. O gökyüzündeki yıldızların her birinin sahibi var aslında. Eğer gerçekten kendine güvenin varsa ve  hala pes ermemişsen bu senin yıldızının çok güçlü parladığını işaret eder ama sönük yıldızlar aynı sahipleri kadar pes etmiş, çoğu kez kırılmış ve hala iyileşmeyi bekliyor. Farkedilmiyor ama. Geceye ışık tutarsanız dahada kaybolur o yıldız yapacağınız tek şey yanında olduğunu hissettirmeniz  bu zor bisey değil sadece bütün o parlakliginizla bir umut verin o yıldıza çünkü gecenin üstüne kusursuz olarak çizilen bu resim mahvedilmeye hazır değil. Ve o resimdeki bir çizimi bile yanlış olsa resimin değeri tamamen ortadan kalkar buda bizim ressamı ciddiye almadığınızı gösterir .

azinsan2005

Biz yok olduğumuzda bizden geriye sadece küllerimiz ve izlerimiz kalacak. Peki bana söyler misin bu kül ve izler ne zamana kadar yerinde kalmaya devam edecek. Bir sert rüzgar gelecek bütün herşeyimizi savuracak her tarafa. Ve biz yine yok olacağız. Sanki hiç varolmamişız gibi. Bir boşluğa doğru yuvarlaniyorum. Yorgunum , kirginim ve sayamadığım birçok şey barindiriyorum içimde.  Beni kim mi duyuyor. Hickimse ben kendimi duyamamışken insanlara nasıl duyurabilirim sesimi. Kendi çığlığımın içinde boğulacak oluyorum bazen. Içimdeki bütün zehiri akıtmak istiyorum dışarı ama yine susuyorum. Çıkaramadığım sesimi şarkılarda buluyorum. Bazen kelimeler yetmez bizi anlatmaya işte o zaman şarkı girer devreye. Mahvolmuş bütün hayatların tek sığınağı şarkılardır...

azinsan2005

İnsan birini severde bir türlü açılmaz ya hep engeller çıkar karşısına bu her şey olabiliyor kendini çirkin hissediyor olabilir,bana bakmaz düşüncesi sarabilir sonra vazgeçer en iyisi uzaktan hiç dokunmadan hissetmeden hayallerimde yaşatmak der bu kabulleniş nereye kadar sürecek o birini sevince hala eskisi gibi bakabilecek misin ona eskisi gibi hissedebilecek misin kokusunu. Sanmıyorum. Demek istediğim şu ne halde olursan ol kendin ol   git açıl reddetsin önemli degil en azından keşken olmaz. Agla bütun gece ama ertesi gün toparla kendini henüz bisey bitmedi çünkü ve sen kendini hissetiğin sürece kimse kiramaz kalbini kendi sevgilin ol kendini sev başkasına ihtiyacın yok çunku sen başkasının sevgisini ve ilgisini isteyecek kadar zayıf düşmedin...

azinsan2005

Hiçbir şey yoluna gitmiyor mu siktir et aç müziğini tak kulaklığini ne yapmak istiyorsan onu yap yağmurun altında dans et mesela deli desinler hepimiz öyleyiz zaten ya da yoldan geçen herhangi birine iltifat et nasil olsa gormüyceksin onu bir daha hayatın boka sarmış bari baskalarinin hayatlarını düzelt emin ol bu kendi hayatını düzeltmekten daha iyi geliyo

azinsan2005

Hayat ummadığımız anda bize tuzaklar kurup ağına düşürmeye çalışabilir bunuda kendinizi degersiz hissederek sağlarsınız insan doğarken ağlar emklerken ağlar yürüyemeyip düştüğü için ağlar ve büyüdüğünde dünyayı, insanları tanıdıği  için ağlar ama bir yandan büyüyüp olgunlasır bunu bazen farkedemeyiz ama biz değişiyoruz  hayat gibi hep değisim içindeyiz ve bu değişime meyilliyiz hayatın diğer bir sırrı ise;hayattan zevk almak istiyorsan her şeyi bir oyun gibi algıla en sonda ya kazanacaksın ya da kaybedeceksin sen kazananlardan ol...

azinsan2005

Insanın mutlaka hayatını değiştirdiği dönüm noktasi olan bi yaşı vardır. Çok zorlandığı,yıprandığı hatta atlatmasına rağmen bir şeylerinin hala içinde bi yerde durdugu bir yaş. Genelde o yaştan hep nefret etmişlerdir. Aslında minnet duymamız gerek. Çünkü o günlerden seni şu an ki haline o getirdi. Eger gercekten dik durabiliyorsan karanlık yaşına borçlusun hepsini. Zaten o yaşina hep isyan edenler şu an orada takılı kalmıştır. O yüzden karanlık bi yandan da iyi olan yaşina teşekkür etmelisin. Unutma kendini bulduğun yaş karanlık yaşındı:)

azinsan2005

Neden mi yalnızlık. Çünkü sahte samimiyetler arasında olmaktansa insanlar yalnızlığı seçer. Kendiyle baş başa kalmayı ister. Yalnızların tek dostu,sırdaşı gecedir ona içindekilerini rahatca gösterebilirler. Kendisiyle yüzleşirler çocukluğunu hatirlarlar ya da hiç yaşanmayan çocukluğunu. Gece bizim yansimamizdir aslında. Insanlarla nasıl konuşmuyorsak geceyle yani kendimizle rahatca konuşabiliriz. Bi biz anlarız çünkü kendimizi. Karanlık bir odada,duvarin kenarında ya da pencerenin yanında kıvrılmış sen unutma ki ne dertler kalıcı ne de biz dünyaya dertlerinle gelmedin dertlerinle de gitmeyeceksin. Şimdi şöyle bi geriye bak kendine ne kadar haksızlık ettiğini gör ve kendine gel daha fazla haksızlık etme kendine. İleride pişman olmak istemezsin  değil mi? Kendini sevmen icin  Geç degil tam sırası:)

azinsan2005

@ _gecenin_karanligi  :)
Reply

_gecenin_karanligi

@ azinsan2005  :)
Reply