Yuksek musaadenizle, kendime ufak bir dogum gunu yazisi yazmak istiyorum. Burada beni gercek hayatta bilen bir iki arkadasim oldugundan butun gercek hislerimi buraya aktarmak istedim.
Sevgili ben,
Tanri bilir kac kez bu dunyadan gitmeyi dusundun, kac kez umudunu kestin yasamaktan. Degerini ancak su son iki senede anlayabildim. Hala daha sana karsi cok kabayim, cok kotu konusuyorum; mazur gor beni. Seni tamamiyla kucaklamam zor olacak benim icin. Bunca yildir senden nefret ederek buyudum ben. Sana cok kotu seyler soyledim. Ama ne yapayim? Kendime dayattigim dusuncelerim yuzunden oldu. Gercekten cok takdir ettigim seylerin de var ancak onlar da benim gibi mukemmeli isteyen birisi icin yeterli gelmiyor. Sana soz vermeyi cok isterdim ama tutabilecegimi sanmiyorum. Seni elimden geldigince istedigim hale getirmeyi ve oldugum gibi kabul etmeyi cok isterim. Bu zamana kadar dayandigin icin cok tesekkur ederim. Daha gorecek guzel gunlerimiz var, iste buna gercekten inaniyorum. Bu yuzden lutfen biraz daha dayan, olur mu? Sana yasattigim ve belki de yasatacaklarim icin cok ozur dilerim. En son olarak ise hep belli etmesem ve soylemesem de seni cok seviyorum. Lutfen hep benimle kal.
Sevgiler
Ben.