hazır bu son saatlarımdaykən
17 yaşım mənim üçün çox dəyərliydin. çox güldüm bəzən çox ağladım. bəzən özümü absurd komediyanın içindəki ana karalter bəzən də həmin o ana karakterin yanındaki çirkin gərəksiz yan rol kimi hissettim. ömrümün 17 ili ötüb keçir
17ə çox şey yükləmişdim never not dinləyərkən görəsən 17im necə olacaq mən də tapa biləcəmmi? universitet həyatım etmək istədiklərimi planlamağım...
17 yaşım çox gözəl idin amma deyildin də ən sancılı günlərimi yaşadım çox tək hissettim və tək idim, bəzən o qədər dəyərsiz hisswttim ki. Bəzi günlər də bacarıqlı hər işi mükəmməl edən gülbadam olmuşdum. həmin günlər də insanların məni eqoist olaraq düşünüb yaxın durmadıqlarını fikirləşərək gecələyirdim amma
enişli çıxışlı idin... ən sevindiyim anlardan birisi oldu universitetə qəbul oldum. insanların məndən gözlədiyi ixtisasa. ən prestijliyə. yenə də dəyişmədim hələ də məktəbdə sinif yoldaşlarımdan gördüyüm seçkiciliyə universitetdə qrup yoldaşlarım tərəfindən məruz qaldım
tək hissettim çox.
yenə də sevdim bu yaşımı indiyə qədər olanların əksinə çox dolu idi, biraz dəyişdim. bilmirəm pozitif mi neqatif mi.
17imin bitməsini heç istəmirəm
17 favorim olmuşdu daha toz pembe keçsəydi kaş. romantikliyimin sadəcə yaş məsələlərində irəli çıxmağı eşsjşsıdşdkwşkd
27 fevral 17imin son günüdü bu qədər yazdığım halda kifayet eləmədi amma olsun
18dən çox şey gözləmirəm romantize edə bilmədim belə sadəcə... mənə çox xəyal qırıqlığı yaratmasın bəsdir
əlvida 17
ən sevdiklərimdən ilklərdəsən hətta bəlkə də ilksən.
və 18,
səni sabah qarşılamağı düşünürəm amma məni qorxudursan və ümidsizəm, bunun üçün üzr istəyirəm
sayanora 17.
