AHSEN

Bu tatlı ponçik kızı özleyen varmı bakalım

Küçücük bir canın hayatını yıktılar, elinden şekerini alır gibi daha kuramadığı düşlerini aldılar. Bunun cezası sadece hapis olamaz, olmamalı! Bir canın, henüz yeşermeye başlamış bir Filizin köklerini kopardılar. Buna bi anlık nefis denemez, buna bi hatadır oldu denilemez, buna bi hata yaptın bundan sonra ömrünün sonuna kadar bir hücrede kal ecelinle geber bile denilemez!!! Bunlar bu canavarlaşmış insan müsveddesine ödül niteliğinde kalır! Bu pisliklere taviz verilirse nelere sebebiyet vereceğini bir düşünür müsünüz? Caydırıcı bir ceza verilmediği takdirde ne kadar çok felakete sebep olacağını, anne - babasının gözünden sakındığı kaç çocuğun daha bu şeref, haysiyet, namus yoksunu insan görünümlü mahlukatların iki dakikalık heveslerine kurban olabilme ihtimalini bi düşünün. Bizim halifelerimiz binlerce kilometre ötedeki kuzuların canını dert edinmişken kendilerine, bizim ne haddimize ana kuzularının geleceğine, canına, masumiyetine kasteden bu kurt kılıklıları bir kazığa bağlayıp cezalarını aldılar sanmak! Vallahi hesap veremeyiz! Yaradana bunun hesabını veremeyiz! Vallahi veremeyiz! Billahi veremeyiz! Onları o kazığa bağlamak yerine oturtmalıyız. Biri bizim çocuklarımızın masumiyetine el uzatacak ve adaletim diyen linç edilmesin diye etrafını kollayacak! Madem idam yok ülkede, madem kısas zor, o zaman görmezden gel beş dakika, çay molası ver. Ver ki kesilmesi gereken ama hukuki yetersizlikten dolayı kesilmeyen cezayı halk kessin. Ki geleceğimiz bu soysuz köpeklerden kurtulsun... #tecavuzdegilcinayet

İyi bayramlarrr her gününüz bayram tadında olsun.))

Hep başkalarının gölgesinde başkalarının hayatlarını yaşıyoruz. Cesaret edip kendi hayatlarını kuranları çekmeyip asi diyoruz ama cesaret ve asiliği çoğu zaman karıştırıyoruz...

Büyüdükçe kendimize bile yabancılaşıyoruz

İnsanlar hayatta hiç olmayacak şeylere umut ederler, gitmelere, kalmalara, sevmelere, sevilmelere.
          
          Umut en zayıf noktamız olduğu gibi en güçlü yanımızdır. Umutlarımız kırıldığında yıkıldığımız gibi yeni umutlarla ayakta ve hayatta kalırız. Kırılan umutlarımızın yerine, hep daha iyisini koymaya çabalarız. yeni umutlar eskilerin yerini doldurmaz belki ama bir nebze olsun perdeler molozlaşmış hayatlarımızı.
                                                                                                                                                                    UMUTLA KALIN...

Saraylarımız vardı bizim içinde hiç mutlu olamadığımız
          Umutların, hayallerin yok olup gittiği
          Hiç bir zaman çocukların çocuk olamadığı
          Tebessüme hasret suretlerimiz vardı
          Gülmek nedir bilmezdik biz 
          Kölemiz sandıklarımızın kölesi olduğumuz saraylarımız vardı 
          Mutluluk nedir bilmediğimiz...
          

Hayatta tutunacak dalları olmalı insanın, asla kırılmayacak...

Bedeni ne kadar büyürse büyüsün ruhunun çocuk kalabilmesi yetiyor insana,
          Sevdiği çikolatanın alınması mutlu ediyor veya peluş Bir tavşan.
          İçindeki çocuk hep evcilikte anne, tavşanlar da çocuk.
          Belki bilmiyor ama hayallerinde ki anne... Oynadığı anne...
          Tavşan ağlıyor
          Anne mütebessim
          Hayali baloncu geçiyor sokaktan "bebelere baloooon" 
          İstiyor tavşan
          Üzmeden alıyor anne
          Elma şekeri elmacık kemiklerine bulaşan tavşancıkla kahkahalar atıyor anne.
          Kaşlarını çatmaz anne
          Üzmüyor çocuk, üzülmüyor anne.
          Kızmıyor anne, ağlamıyor artık tavşancık...
          Eve geliyorlar artık çocuk değil...
          Evine gelmiş bir misafir tavşan hanım.
          Plastik çaydanlık ve iki çay fincanı
          Sohbet ediyorlar 
          Ama iki hanım gibi değil 
          Çünkü onlar hanımcık...
          Hanımcık kişinin çocuk yanı... Masumiyeti... Sevecenliği... Çocuk yanı...
          Bir yanı çocuk olanın en iyi dostu kitap...
          Kitap pencere... Küçük odandan alemlere açılır. 
          Hayal edersin sadece sen... 
          Canlandırırsın sadece sen...
          Duyguları öğretir,
          Olgunlaşırken bir yanını çocuk bırakabilmeyi,
          Sevmeyi, kimi zaman nefreti, 
          Geçmişi, geleceği,
          Seni, sende ki dünyayı keşfettirir.
          Ne kadar büyürsen büyü, ruhunun çocuk kalabilmesini...

Beni besleyen şey aynı zamanda beni yok ediyor...
                                                                                     -cristopher marlowe-