Hayatım boyunca kimsenin yanında ağlayabilen bir kadın olamadım.
Şu kolu kopsa 'yok birşey' diyen tiplerdenim. Neden ve nasıl bilmiyorum. Belki utandım belki birilerinin beni eksiz güçsüz bilmesinden korktum. Herkesin kendini savunma şekli farklıydı. Bazıları ağlardı, bazıları bağırırdı, bazıları kaçardı, bazıları susardı, bazıları kaldırıp vururdu yumruğunu, bense gülerdim. Sürekli uçurumdan düşüyormuş hissine kapılıyormuş gibi gülümseyebilirdim. Hayatım boyunca hiç sancısını birilerine belli eden kadınlardan olamadım. Aksine hep onları gizleyebilmek için çırpınıp durdum. Bunu yalnızca kendini kaya gibi sertleştirmek zorunda kalanlarınız anlayacak...
⚔️
➡️Düşmek ile düşürülmek arasındaki farkı yaşayarak tecrübe edenleriniz, ağlamamak için gülümseyenlerden olanlarınız anlayacak...
⚔️
➡️YENİ SEZON BAŞLASIN!!! ⚛️
