eğer içinizi rahatlatmak istiyorsanız tren istasyonuna gidin. her tren geldiğinde bağırın çığlık çığlığa sesiniz duyulmaz bile .emin olun rahatlıyorsunuz
bazen neden insanları anlamadığımı düşünüyorum ama sonra onlarında beni anlamadığını anlayıp susuyorum.sırf insanlardan farklı şeyler dediğim için monotonluğu bozduğum için beni farklı görenler yüzünden böyleyim belkide cümlelerimi sözlere dökemiyor konuşamıyorum ama yazıyorum.belki bazıları anlamayacak ama yazarak rahatlıyorum.aslında acıyı seviyorum ben kendime acı verecek şeyler bulmak isyiyorum.bu fiziksel acılar değil ruhsal.nedensizce ağlamak istemediğimden nedenler arıyorum.bu beni sadist yapar mı ? yada acınası.ama asla güçsüz görünmem ben.aslaa !