ve sonra batan dikenleri parmak ucumla bastırdım yaralarıma, kanadıkça zevk aldım sanki bir hiç uğruna kendime verdiğim zarardan. çıkaramadım sonra dikenleri tenimden, acısını en derinden hissettim artık göremediğim kadar derinde olan dikenin acısını dindiremedim. aslında batan ne dikendi nede kanayan bir yara. yüreğim paramparça