Uzun zamandır moodum çok düşük. Onela'ya başladığımda, neşemin yerine geleceğini düşündüm. Sonra da yine içime attım, çok doldum. Bunları da yazarak dışarı atmak istedim. Ne kadar içimdekileri tam yansıtmasa da, İtlaf'a da içimi döktüm diyebilirim. Bir kısmını tabii. Yazmak benim için çok önemli. Ve sizin için özellikle düşünüyorum. Mesela, Onela'da tamamen pembe bir hayal gücü varken; İtlaf'ta ise karanlığın ardındaki gerçekler var. Yazarken zor olmuyor, yayımlayınca zor oluyor. Sizin beğenip beğenmemeniz benim için çok önemli. Değerlisiniz, seviliyorsunuz. Acaba kitaplarım ya da ben seviliyor muyum?
