Mavi gökyüzü, yeşil papatyalar, mor ağaçlar, beyaz çimenler, pembe bulutlar, siyah kalpli insanlar, kırılgan saydam hayvanlar. Renkleri solan bir hayal dünyası, kırmızının en karanlık tonu ölümün kokusu sinmiş renkli dünyaya, yeşil papatyalar ölmüş dayanamamış kırılgan saydam hayvanların yok oluşuna. 
 
 Etrafı hüzün, acı sarmış. ölümün o güzel kırmızısı boyamış beyaz çimeni.

  Hoşçakal çocuk, dünyan yok oldu. Masal kötü sonla bitti. Gerçek dünyaya hoş gelemedin. Dünyanı özlersen ağla. Kalbin tutsun yasını. Ağlamayı sakın unutma. Hala çocuk olmak istersen ağla. Büyümeye başladın. Ağla çocukluğunun ölmesine ağla çocuk. Düşlerini unutursan, o korktuğun siyah kalpli insanlar gibi olursun.  
 
  Hoşça kal Çocuk...