Kendi hayatımın kaptanı benim,dümen benim elimde istediğim yere giderim. İstediğimi yaparım,hayallerim benim prangalarım değil,umut etmeme neden olan yolum. İnancım benim düşmemi değil,ayakta durmamı sağlar; Sevgim benim yerleşir edemez,ben sevgimi baş üstünde tutuyorsan yere bırakmayıda bilirim. Kendi hayatımın hakimi de savcısıda benim. Bilinmezlik içinde sürüklenmem çünkü o bilnmezliği Birgül ortadan kaldırabilirim,insanlar kendini yukarıda görüyor diye kendimi büyüksünmem,çünkü buna gerek yok. Herkes kendi hikayesinin kahramanı,sevgi bana doğrultulan bir silah değil en sevdiğim çiçektir. Biri beni ezip geçmeye çalışırsa izin vermem,başım dik ve alnım ak. Sözlerimi tutarım,haksız yere yemin etmem. Ben hayatımı tırnaklarımı kanata kanata yaşayabilirim,sen sevgiyi zayıflık olarak görürken ben sevginin içindeki saygıyı dengeleyebilirim,her şeyden önce empati yapabilirim. Sen hayatı bir hiç gibi görürken ben,hayatı nasıl yaşarsan öyle devam eder diyebilirim ve sen birgün yalnız kalırsen bil ki yalnızlık kalabalıktan daha iyidir.