Ceyhun"

Uzun zaman sonra bu gece geldin aklıma.Yoktun uzun zamandır,uğramıyordun buralara.Ama silemiyormuş insan,içini en çok acıtan buymuş anladım.Sahi ne çok acımıştı senle içim?Ne çok yakmıştın beni?Unutmadım..Unutamam da zaten.Seni seviyor muyum hâlâ,bilmiyorum.Sevgi değil benimki,sana ulaşamamak.Güzel gülerdin o geldi gözümün önüne. Ne çok ağlamıştım senin tek bir gülüşüne.Açar açar ağlardım şarkılarla,her gece sesim çıkmasın diye sıkardım kendimi. Ne günler yaşattın bana.Senin acınla olgunlaştım.Artık kimseye "gel, bu kalp senin" diyemiyorum.Paylaşamam da zaten bu saatten sonra.Çünkü sen çok kırdın be bu kalbi.Bütün umutlarımı sana harcadım.Peki şimdi ne var elimde? Seni düşünen bir kafa, sensiz olan bir beden, seni sevemeyen bir kalp.Seni sevememem çok üzücü değil mi sence de?"

İçimde bi' sokak var,seninle daha yürümediğim."

Düşünsene birgün herkese beni soruyorsun,aldığın hep aynı cevap başın sağolsun."

Ne düşünürdüm biliyor musun? İnsanlar nasıl bunca yıl birlikte yaşamayı becerebiliyor?Kimi 30 yıl,kimi 60 yıl,nasıl usanmazlar,bıkmazlar birbirinden?Bu sorunun cevabını seninle tanıştıktan sonra aldım.Çünkü o kadar güzellikler var ki içinde,belki 50 yıl bile geçse sende fark edemediğim,daha doğrusu fark edilmesini istemediğin küçük küçük sürprizlerin olacaktır bana.Yeni aldığın kitabın ilk sayfasından okumaya başladığında bir sonraki sayfalara ulaşmak için meraktan çatlasan bile bitmemesi için usul usul okuyup tadını çıkarmak gibi,bir sonraki sayfada ne olacak,bir sonraki bölümde neler bekliyor seni,o kadar heyecanlısın ki...Sen de öylesin,sürprizlerle,mucizelerle dolusun.Her geçen gün daha çok sarılasım geliyor minik kalbine.Saçlarımız beyazlasa bile,lunaparka gittiğimizde bana parmağınla yine pamuk şekeri işaret edeceksin,yine "atlı karıncaya binelim" diyeceksin,yine gözlerindeki masum çocuğun ışığı parlayacak ve lunaparkın oradaki bir bankta titreyen ellerimle ellerinden tutup,başımı omzuna yaslayacağım..

Sevenler birbirlerine yara izleri gösterirler.İlk önce bunu yaparlar...'Sana ruhumu açmadan önce bil ki incinebilirim' demek için...Çünkü en çok sevdiklerin yaralar seni..

Belki bir gün yanlışlıkla da olsa beni aramak istersin.Belki de bir yerlerde oturup bütün bu olanları bir daha gözden geçiririz.Çünkü bu aralar nefes almaktan daha çok birinin bana tüm bunların geçeceğine dair şeyler fısıldamasına ihtiyacım var.

Hayatıma beklenmedik bir şekilde girdin ve her şey daha iyiye döndü.İçimi titreten bakışın,sıcak gülüşün,samimi konuşma şeklin ve bana gösterdiğin nezaket...Hepsi hayatımın bir parçası oldu.Sen bana kendini açtıkça ben daha çok güzelliği keşfettim.Bir insanda bu kadar nezaket görmemiştim.Farkında bile olmadan yavaş yavaş kendine yer açıyordun gönlümde.Bir ilişkide bu kadar yakın hissetmek bazen çok zor görünüyordu.Ama sana yakın hissetmek çok kolay.Bunun ne kadar iyi hissettirdiğini anlatamam. Ve ben şimdi anladım ki sevilmenin ne demek olduğunu sen tarafından sevilinceye kadar hiç bilmemişim.

Sonra sen geldin,güldün'

Çok güzelsin,

Al aklım gibi hissimi,