Boğazımı tıkıyor bir diken yumağı. Acı en çok böyle duyurabiliyor tiz kahkahalarını. Üzülmek sadece üzülmek, acımak sadece acımak genelde. Ama acıdan kıvranmak bu yorgun beden için farklı bir eğlence. Acıdan kıvranmak yine eğlencem bu gece. Yarın doğacak olan güneş küs bana. Umut ışıldıyor ancsk gözlerim kör benim. Ya da ağlamaktan buğulu. Emin değilim. Yardım isterim. Acıdan kıvranan herkesten, boğazdan gelmiş sivri bir diken dilenirim. Ya da durun. Biraz daha sabredelim. Belki gözlerimiz açılır, belki güneş pes edip barışır. Belki, belki ölürüz?! -MBK
